Naśladownictwo denara saskiego Ottona i Adelajdy; Aw: K...

Miecław (1037–1047), Naśladownictwo denara saskiego Ottona i Adelajdy; Aw: Krzyż grecki, w kątach O-D-O-D, legenda; Rw: Kaplica z poziomymi belkami, z boków po kulce, ...S•V (wstecznie); Nummi Docent! (2012), Mateusz Bogucki, Some Polish imitations of Otto-Adelheid-Pfennige, ryc. 12; srebro, 22.7 mm, 2.44 g; dwukrotnie wybity awers, niedobity, rzadki.
Wczesnośredniowieczne naśladownictwa słowiańskie charakteryzują się niewielką liczbą typów i niezliczoną ilością odmian. Ponad połowa z nich to naśladownictwa denarów Ottona i Adelajdy, wsród których, w 1990 roku, Peter Ilisch wyróżnił 21 egzemplarzy bitych tą samą parą stempli, wskazując, że są to monety polskie, datowane na przełom rządów Bolesława Chrobrego i Mieszka II. Monety te znane są wyłącznie z terenu Mazowsza, przede wszystkim z depozytu ze Stryjewa Wielkiego pod Ciechanowcem oraz ze skarbu z Żukowa w powiecie płockim, gdzie zidentyfikowano jedną monetę tego typu. Analizując daty ukrycia tych skarbów, można założyć, że emitowano je w latach 40. XI wieku, czyli w czasie, kiedy Mazowsze usamodzielniło się pod rządami Miecława. Chcąc zatrzymać przy sobie wojsko, Miecław musiał je opłacać, w tym celu najprawdopodobniej wybił własną monetę.