Akryl, płótno, 130 x 90 cm, sygnowany p.d.: Ćwiertniewicz '90 oraz opis autorski na odwrocie: 26 IV/90
Wojciech Ćwiertniewicz studiował malarstwo na ASP w Krakowie w latach
1976-1981. W 1987 otrzymał prestiżową Nagrodę Krytyki Artystycznej im.
Cypriana Kamila Norwida. Publikuje teksty o sztuce. Opublikował
"Dziennik malarza", wyd. Stowarzyszenie Otwarta Pracownia, Kraków 2002.
W
latach 80. malował obrazy figuratywne utrzymane w duchu nowej
ekspresji, niekiedy podejmujące postmodernistyczny dialog z motywami
sztuki dawnej. Już wtedy fascynowały go tajemnicze ogrody, bujna
roślinność, atmosfera gorących nocy. Obrazy utrzymane w takiej poetyce
eksponował m. in. na wystawie "Ekspresja lat 80-tych", Sopot 1986. Pod
koniec dekady zaczął malować cykl pejzaży zainspirowany egzotyczną,
dziką przyrodą, z którą zetknął się na Maderze. Kompozycję wypełniały
stłoczone, wydłużone, brunatno-zielonkawe pnie, w wąskiej partii
rozjarzone żółcienią i czerwienią. Kompozycje te przesycone były wyrazem
pierwotnej siły natury i archaizmu. Malowane w początku lat 90.
kompozycje z wyraźnie rozgraniczonymi, równoważnymi strefami ziemi i
nieba ewokowały nastrój pejzaży kosmicznych. W najnowszym okresie malarz
wrócił do figuracji. Maluje pełne ruchu sceny z postaciami lub
statyczne akty męskie lifesize. Osobnym wątkiem w jego twórczości jest
malarstwo abstrakcyjne, w którym stosuje zwłaszcza motyw koła,
przywiązując doń znaczenia symboliczne.
