Maria Konopnicka i Artur Grottger WOJNA [1913] UNIKAT

Wojna – cykl jedenastu czarno-białych (tu 12 dodatkowo jest Alegoria Wojny)  rysunków autorstwa polskiego malarza Artura Grottgera poświęconych wojnie. Oryginały znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Grottger, mimo tak krótkiego życia (30 lat), pozostawił ogromny dorobek. Najchętniej wypowiadał się w rysunku ołówkowym czy kredkowym, bardzo starannie opracowywanym. Rysunki te układał w cykle, z których najsłynniejsze – Polonia, Lituania i Wojna – dotyczą tematyki powstańczej. Te czarno-białe plansze spopularyzowane dzięki fotokopiom, trafiły do niemal wszystkich polskich domów i stały się jednym ze sposobów manifestowania żałoby narodowej, obok czarnych strojów i biżuterii patriotycznej. Sztuka Grottgera stała się wyrazem narodowej rozpaczy z powodu klęski powstania. Przedstawiane sceny Grottger „demonstracyjnie naznaczał stygmatem tragizmu ofiary krwi, bohaterstwa, które nie może przynieść zwycięstwa”. Artysta buduje typowo romantyczny nastrój, który jest przejmująco dramatyczny. Sceny są rysowane z niezwykłą pieczołowitością, co sprawia, że są czytelne dla każdego odbiorcy. Szczególnie mocno Grottger zajął się rolą Matki-Polki. Na obrazach widzimy twarze, które oddają przepełnione bólem serca z powodu straty synów i mężów. Rysunki Grottgera powstawały głównie podczas pobytu artysty na dworach Galicji Wschodniej, gdzie wciąż żywe były wspomnienia o powstaniu i jego ofiarach. Zetknięcie się z opłakującymi swych mężów i synów kobietami pozwoliło Grottgerowi na wierne oddanie ich bólu. Dzięki temu jego rysunki stały się wyrazem uczuć całego narodu. Na uwagę zasługuje także narracyjność każdego z cyklów, co sprawia, że tworzą całe opowieści, które stawały się źródłem natchnienia dla literatów. Najlepszym przykładem tej korespondencji między obrazem a słowem jest zbiór wierszy Marii Konopnickiej Z teki Grottgera. W poemacie Wojna autorka umyślnie wprowadziła nawiązania do Boskiej komedii Dantego. Z tego powodu przewodniczkę malarza, którą Grottger nazywa Geniuszem, poetka określiła jako Beatrycze. Dzięki temu nawiązaniu porównała Grottgera oraz jego twórczość do Dantego i funkcji jego dzieła w kulturze. Kolejnym osiągnięciem poetki jest nasycenie literackiej interpretacji szeregiem barw, których nie posiadają rysunki Grottgera.  W wykorzystaniu kolorów była wierna zasadzie by to, co dobre, pozytywne ukazywać  w ciepłych barwach, a to co złe, godne potępienia – w zimnych. Te ostatnie, ze względu na tematykę, dominują w utworze.

Oprawa twarda płócienna z naklejonymi kartonami z teki wydawniczej

UNIKAT

STAN oprawy dobry. STAN wnętrza książki bardzo dobry, Stan rycin IDEALNY.