BECHCZYC-RUDNICCY A. i M. – Dziw. Opowieść na tle życia Prasłowian. Z linorytami T....

BECHCZYC-RUDNICKI Antoni, BECHCZYC-RUDNICKA Maria - Dziw. Opowieść na tle życia Prasłowian. Wstępem poprzedził dr Józef Kostrzewski. Szkic Prasłowiańska osada bagienna sprzed 25 wieków w Biskupinie napisał Antoni Bechczyc-Rudnicki. Linorytami ilustrował Tadeusz Cieślewski syn. Warszawa 1937. Dom Książki Polskiej. 8, s. 52, [3], tabl. 1. brosz.
Grońska 162. Okł. nieco otarte, grzbiet podklejony, niewielkie zaplamienia wewnątrz, poza tym stan dobry. Ilustracje linorytowe w tekście (także całostronicowe). Wydano 1.000 egz., ten nr 818. W 1933 roku został odkryty Biskupin, osada pochodząca z lat 700-400 przed narodzeniem Chrystusa. W roku 1934 rozpoczęły się tam prace archeologiczne pod kierownictwem prof. J. Kostrzewskiego. Badania osady stały się szybko przedmiotem ostrej walki ideologicznej między polskimi i niemieckimi archeologami. Sprawa przynależności etnicznej Biskupina, a co za tym idzie praw Słowian i Germanów do ziem Wielkopolski, wywoływała duże emocje w okresie narastania ideologii III Rzeszy, kilkanaście lat po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na tych terenach. Biskupin stał się sławny, odwiedzany i dyskutowany. Małżeństwo Bechczyc-Rudnickich przebywało w Biskupinie w trakcie prac wykopaliskowych. Efektem tego pobytu był cykl artykułów prasowych, w których propagowali oni prasłowiańskość grodu. W 1937 napisali powieść "Dziw" o życiu Prasłowian w Biskupinie, w której podjęli się niezwykłego a praktycznie niewykonalnego zadania odtworzenia języka sprzed 25 wieków. Dzięki ich wyczuciu językowemu na podstawie form starocerkiewnosłowiańskich skonstruowali hipotetyczny język Prasłowian. Ten lingwistyczny eksperyment przyniósł im uznanie. Recenzje ukazały się w ponad dwudziestu pismach. Oprawa graficzna książki została powierzona wybitnemu grafikowi okresu międzywojennego Tadeuszowi Cieślewskiemu synowi.