STRYJEŃSKA - TAŃCE POLSKIE. TEKA. Kraków 1929

STRYJEŃSKA Zofia (1891 Kraków -1976 Genewa)

TAŃCE POLSKIE.

11 wielobarwnych rotograwjur

słowo wstępne napisał Artur Schroeder ;

[przykłady nutowe zestawił Stanislaw Jachimecki ; okładzinka wg rys. B. Krzyżanowskiej].

Kraków : druk i nakład Drukarni Narodowej, cop. 1929.

[12] str., [9] k. tabl. (winno być 11) ; format 25x32 cm.

Plansze i melodie:
- Tańce polskie (plansza tytułowa); Taniec polski z trzema pierwszymi słowami układu Mikołaja z Krakowa zapisany w tabulaturze organowej Jana z Lublina 1540;
- Góralski; Ignacy Paderewski, Album tatrzański op. 12. VI;
- Krakowiak; Fryderyk Chopin, Krakowiak op. 14;
- Kołomyjka; Karol Kurpiński;
- Kujawiak; Fryderyk Chopin, Wielka Fantazja na tematy polskie op. 13;
- Mazur; Stanisław Moniuszko, Halka, koniec I-go aktu;
- Oberek; oryginalny oberek ludowy;
- Polka; Władysław Powiadowski, Rach-ciach-ciach, polka z wodewilu Królowa przedmieścia;
- Polonez; Stanisław Moniuszko, Straszny dwór, akt II-gi;
- Zbójnicki; W murowanej piwnicy...;
- Żydowski; żydowski taniec weselny.

Zofia Stryjeńska, (Ur. w 1891, zm. w 1976). -  malarka, graficzka, ilustratorka, scenograf, projektantka tkanin, plakatów i zabawek; związana z Warszawą i Zakopanem.

Była najbardziej znaną polską artystką plastykiem dwudziestolecia międzywojennego, wespół z Tamarą Łempicką.

Nazywana „księżniczką sztuki polskiej” (Mieczysław Grydzewski – „Wiadomości Literackie”), należała do ugrupowania artystycznego Rytm.

Z technik malarskich uprawiała głównie temperę, zajmowała ją też litografia, rysunek i plakat, projektowała zabawki, tkaniny dekoracyjne, była autorką ilustracji książkowych.

Do jej najbardziej znanych prac należą: Pastorałka, cykl Bożków słowiańskich i Pascha, ilustracje do Monachomachii Krasickiego, Pory roku, Kolędy, Cztery sakramenty oraz Tańce polskie.

TWARDA TEKA INTROLIGATORSKA Z NAKLEJONĄ WIERZCHNIĄ OKŁADZINĄ KARTONOWEJ TEKI.

Stan: brak dwóch tablic: Kujawiak i Mazur; 5 tablic w bardzo ładnym stanie, 3 w stanie dobrym. Najgorzej prezentuje się tablica "Góralski".

W oryginale każda tablica występowała z ochronną kartą cienkiego papieru, u dołu których wydrukowano przykłady nutowe. Tu zastąpiono je, ze względu na poważne zniszczenia, nową bibuła ochronną, na każdej z nich brzegiem podklejone są pochodzące ze oryginalnych kart próbki nutowe.