CHOTYNICZE (ros. Хoтыничe), najbardziej zalesiona oraz najodludniejsza i zabagniona część Polesia (na olbrzymich bagnach dwa kanały Korytyński i Mostyszki, biegnące do Cny, dopływu Prypeci; tą drogą spławiano rozmaite towary), 1904, przedruk 1934; sekcja LXXXI- 9, st. bdb.
Chotynicze – wieś należała do jezuitów, a później do Potockich. W XIX w. w pow. pińskim, leżąca przy trakcie mińsko-pińskim. Oddalona o 10 mil od Pińska (PSG). W II RP w woj. poleskim, w pow. łuninieckim.
