Wymiary: 61 x 48 cm (w świetle oprawy)
sygnowany, datowany i opisany u dołu: 'Ignacy Witkiewicz/ (TB) 1933/ NP NΠ 4|x'
Pochodzenie
kolekcja spadkobierców portretowanej, Katowice
Wystawiany
Witkacy, Głogowski. Portrety wzajemne. Fotografie Józefa Głogowskiego - Pastele Stanisława Ignacego Witkiewicza, Muzeum Narodowe w Krakowie,1998
Literatura
Witkacy, Głogowski. Portrety wzajemne.Fotografie Józefa Głogowskiego Pastele Stanisława Ignacego Witkiewicza, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1998, nr kat. V, s. 26
Stanisław Ignacy Witkiewicz 1885-1939. Katalog dzieł malarskich, oprac. Irena Jakimowicz przy współpracy Anny Żakiewicz, Warszawa 1990, poz. 1926, s. 135
Biogram
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
