HERBY RODZIN KTÓRE NABYŁY SZLACHECTWO PRZED 1836

HERB ELZANOWSKI

W polu srebrnem popiersie panny w prawo, w niebieskiej szacie, z rozpuszczonym warkoczem i z orlim dziobem w miejscu nosa. W szczycie hełmu dwie trąby myśliwskie.

Używają go:

Elzanowscy, w dawnem Województwie Chełmińskiem. Z tych pochodził Łukasz Elzanow ski Chorąży, który w nagrodą posług dla kraju oddanych, w roku 1636 przez Króla W ładysław a IV, Kasztelanem Chełmińskim był mianowany.

HERB ESTKEN.

W polu niebieskiem srebrny pas, między dwoma czerwonemi; nad górnym czerwonym gwiazda złota. W szczycie hełmu bez korony, pomiędzy dwiema trąbami, w trzech częściach naprzemian czerwonemi i białemi, takaż jak w tarczy gwiazda.

Używają go:

Estkowie, w dawnem Województwie Smoleńskiem. Z tych Piotr Estko, Stolnik tegoż Województwa, w roku 1770, nabył dobra ziemskie Ilomaszki, w Ziemi Mielnickiej leżące.

HERB FALK.

Na tarczy dwa razy ściętej, w górnej części w polu srebrnem kogut czerwony w prawo, z piorunami w 7 szponach prawej nogi,- w środkowej w polu czerwonem krzyż legii honorowej,- w dolnej z ło te j, cztery lufy karabinowe z bagnetami w prawo, do wieży czarnej o dwóch basztach skierowane. W szczycie hełmu sama szlachecka korona. Labry czerwone z brzegami zielonemi, z prawej strony srebrem, a z lewej złotem podszyte.

Używają go:

Regulscy, pochodzący od Józefa Franciszka Falk Regulskiego, który Lędąc Szefem Batalionu w Regimencie Nadwiślańskim, za waleczność we Włoszech i Hiszpanii okazaną, przez Cesarza Francuzów Napoleona, do godności Kawalera Cesarstwa w roku 1813 wyniesiony, i herbem powyższym obdarzony został. Tenże Józef Regulski, później wszedł do składu byłego wojska Polskiego i w stopniu Pułkownika, był w roku 1820 Dyrektorem Nauk w Kaliskim Korpusie Kadetów; Szlachectwo zaś przyznanem mu zostało z mocy Artykułu 17 ustępu 2 litery e, Prawa o Szlachectwie z roku 1836.

HERB FONTANA.

W polu czerwonem, na pasie białym, wodotrysk w pośród drobnych gwiazd złotych, nad pasem czarny orzeł dwójgłowy z koroną Cesarską. W szczycie hełmu pięć piór strusich.

Używają go:

Fontana, rodzina w dawnem Województwie Trockiem osiadła. Z tej Dominik Fontana, wraz z żoną Teklą z Sołtanów i synem Józefem, w roku 1755 dobra Kowniany, Swiack i Wasilewicze sprzedali.

HERB FRENTZEL.

Na tarczy u góry ściętej, w części górnej w polu zielonem, dwie gwiazdy złote obok siebie; w dolnej, w polu srebrnem dąb. W lewej pobocznicy, olbrzym prawym łokciem na tarczy oparty, w lewej ręce maczugę na dół trzymający. Tarcza płaszczem zielonym i koroną szlachecką nakryta.

Herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, Naj łaskawiej nadany został Piotrowi Lebrechtowi Frentzel, Członkowi Rady Obywatelskiej byłego Województwa Augustowskiego i dziedzicowi dóbr Poniemonia, za gorliwość w służbie; dyplomem Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, z dnia 24 Stycznia (5 Lutego 1826 roku.

HERB FRITSCH.

Na tarczy dwudzielnej, w prawem polu złotem, koza wspinająca się szara,- w lewem niebieskiera takaż koza czarna; obie wsparte na kolumnie srebrnej ze złotą koroną, na samym przedziale stojącej. W szczycie hełmu koza złota w prawo, wspinająca się na podobną jak w tarczy kolumnę. Labry niebieskie złotem podszyte.

Używa go rodzina

Fritsch, z Saksonii pochodząca i za panowania Króla Stanisława Augusta w Polsce osiadła. Z tej Karol Abraham Fritsch, Referendarz Dworu Saskiego, tytułem Barona w Królestwie Saskiem zaszczycony, przez Uchwałę Sejmu z roku 1 768, był do przywilejów szlacheckich w Polsce przypuszczony i na używanie takowych, w roku 1775 od Króla Polskiego Indigenat otrzymał.

HERB FRYZE.

Tarcza dwudzielna, w prawej części w połowie ściętej, w górnem polu złotem lilija niebieska,- w dolnem zaś srebrnem, głowa w koronie królewskiej; w lewej zaś części tarczy, w polu zielonem olbrzym, w prawej ręce oszczep żeleżcem na dół trzymający. W szczycie hełmu sama korona szlachecka.

Używają go:

Fryze, rodzina wywodząca pochodzenie swoje od Antoniego Fryzę, Jeneralnego Konlrollera Mennic Królewskich, który za gorliwość w służbie, przez Króla Polskiego, Stanisława Augusta, do godności szlacheckiej dyplomem z roku 1768 wyniesiony i herbem powyższym zaszczycony został.

HERB GALERA.

Na śroku tarczy przećwiertowanej, rzucona mała tarcza z galerą w polu niebieskiem. W polach tarczy ogólnej, na krzyż złotych i czerwonych, w pierwszem i czwartem, orły dwugłowe czarne,- w drugiem trzeciem: bramy kamienne o trzech wieżach. Tarcza samą koroną szlachecką nakryta

Używają go:

Galerowie, rodzina szlachecka z Włoch pochodząca i około roku 1700 w Polsce osiadła. Z tej Jerzy, Major, Józef Kapitan, w dawnem wojsku Litewskim, bracia rodzeni Galerowie, w nagrodę zasług własnych tudzież przez ich ojca Jana Galerę dla kraju położonych,- Uchwałą Sejmu z roku 1768, do używania przywilejów szlachectwa w Polsce przy puszczeni; w roku 1789, dyplom wraz z herbem powyższym od Króla Polskiego Stanisław aA ugusta, otrzymali

HERB GARCZYŃSKI.

W polu niebieskiem, pod złotym księżycem rogami na dół obróconym, strzała żeleźcem Kiibjkcw górę, między dwiema złotemi gwiazdami. W szczycie hełmu cztery pióra strusie. Herb ten zowią niekiedy Sasem

Używają go:

Garczyńscy. Z tej rodziny Stanisław , tv roku 1715 był Kasztelan Konarsko-Łęczyckiem . Józef, Skarbnik Drohicki, w roku 1760, dziedziczył dobra Czarnogłów, Wyględówek i Wólkę Czarnogłów ską, w Ziemi Liwskiej leżące. Aleksander zaś, w roku 1771, w sie Duranów , Silicie i Łazienki w Województwie Rawskiem leżące posiadał.

Gąssowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Stanisław z Ossów Gąssowski, był w roku 1549 Podkomorzym Ziemi Bielskiej. A ndrzej, w roku 1696, dobra Dzierzki, Zębki, Marcinowięta i Gąssowkę - starą posiadał. Stanisław, Skarbnik Ziemi Bielskiej, w roku 1728 dobra Wolę Juchnow iecką, zaś Józef dobra Gąssówkę - Skwarki, w roku 1744 dziedziczył.

Juszyńscy. Z tej rodziny Eliasz Juszyński, w roku 1735 dobra Niemorszany-wielkie i wioskę Medelica Jura w Księztwie Żmudzkim posiadał; zaś Jan, w roku 1773 wieś Gudziany, w Województwie Trockiem leżącą, dziedziczył

HERB GENDERYCH.

W polu srebrnem pień o trzech konarach liściami pokrytych, u dołu opasany łukiem kotwicy od prawego ku lewemu, po za pniem skierowanej. W szczycie hełmu ręka zbrojna z mieczem do cięcia w prawo, po bokach zaś tegoż dwa skrzydła orle czarne.

Używają go:

De Haydes, rodzina z Niemieckiej szlachty pochodząca. Najprzód Zygmunt I, Król Polski, w roku 1540 dozwolił: Erazmowi, Henrykowi, Wilhelmowi, Kacprowi i Janowi, pięciu braciom z Genderychów Haydes, używać przywilejów szlachectw awP olsce; następnie Król Stefan, w roku 1576, nadanie takowe dla tychże potwierdził W późniejszym zaś czasie, gdy potomek tej rodziny Józef de Haydes, osiadł w Prusach, Król Pruski Fryderyk, przyznał temuż w roku 1785 starodawne szlachectwo.

HERB GEPPERT.

Na tarczy dwudzielnej, w prawem polu srebrnem, kotwica uchem w górę,- w lewem zaś niebieskiem, trzy gwiazdy złote w słup, z których środkowa, otoczona srebrnym księżycem rogami w prawo zwróconym. W szczycie hełmu trzy pióra Kpustrusie, - skrajne niebieskie a środkowe białe. Labry niebieskie srebrem podszyte.

Używają go:

Geppertowie, pochodzący od Józefa Gepperta, Lekarza przy kopalniach soli w Wieliczce, który m iał sobie nadane w roku 1789, szlachectwo dziedziczne wraz z herbem powyższym ; dyplomem Józefa II, Cesarza Rzymskiego, Króla Galicyi i Lodomeryi, panującego w tój części kraju, która później do Królestwa Polskiego przyłączoną została.

HERB GIEJSZ.

Na tarczy owalnej, linijką złotą wzdłuż przedzielonej, w polu czerwonem, z prawej strony skrzydło orle barkiem w lewo,- z lewej, złoty krzyż kawalerski bez prawego ramienia. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Eliaszewiczowie, w dawnem Województwie Ruskiem. Z tych Bazyli, Jan i Łukasz, odziedziczone po ojcu swym -Łukaszu Eliaszewiczu, dobra Kalnicę, w roku 1762 sprzedali.

Gibasiewiczowie, w dawnem Województwie Sandomierskim. Z tych Stanislaw Gibasiewicz, w roku 1720 sprawował Urząd Subdelegata Grodzkiego Sandomierskiego.

HERB GIEJSZTOR

W polu czerwonem, dwie połowy strzały rozdartej, zeleźcem w górę, z sobą skośnie przekrzyżowanie; po bokach z każdej strony gwiazda złota. W szczycie hełmu trzy strusie pióra.

Używają go:

Dobkiewiczowie, rodzina w dawnem Województwie Trockiem osiadła. Z niej Ignacy Dobkiewicz, w roku 1773 sprzedał tamże dobra swoje Junowicze-Dobkiszki zwane.

Giejsztorowie, w dawnem Województwie Trockiem. Z tych Dominik Giejsztor, był z tegoż Województwa, Posłem na Sejm czteroletni w roku 1788 zaczęty.

GIERALT HERB

W polu czerwonem, srebrny krzyż z ramionami łukowato rozdartemi, w rozdarciach tych ramion cztery jabłka. W szczycie hełmu cietrzew, z skrzydłami do lotu w prawo. Herb ten zowią także ośmarogiem.

Używają go:

Gierzyńscy, w dawnem Województwie Brzesko-Kujawskiem. Z tych Albert Gierzyński, dobra Przywiecerzyno w roku 1698 posiadał

HERB GIRSZT.

W polu czerwonem trzy szpady, rękojeściami złotemi w lewo; skrajne ku środkowej ostrzami na dół skierowane. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Gierszt albo Goerscht. Z tej rodziny Krystyan Fryderyk Görst, Oberfajerwerker Artylleryi dawnych wojsk Polskich, posiadał w roku 1774 dobra ziemskie w Wielkiem Księztwie Litewskiem leżące.

HERB GINWIŁ I HIPPOCENTAURUS.

Tarcza w połowie ścięta, wr górnem polu srebrnem, centaur w prawo obracający się, z wężem w miejscu ogona, do którego z łuku strzela;- w dolnem czerwonem, pionową linijką złotą przedzielonem, z prawej strony jastrząb na pniu w lewo,- z lewej łabędź na murawie w prawo. W szczycie hełmu sama korona szlachecka.

Używają go:

Kulwiecowie, rodzina oddawna w byłem Wielkiem Księztwie Litewskim osiadła. Z tej Maciej Kulwiec, w roku 173 9 nabył dobra ziemskie Kretkompie w Powiecie Wilkijskim leżące.

HERB GISSA.

W polu srebrnem trzy rzeki w poprzecz, z tych skrajne niebieskie, a środkowa biała, nad górną rzeką lew czerwony, w lewo biegnący. W szczycie hełmu takiż lew stojący.

Używają go:

Koboskowie, z dawnej Ziemi -Łomżyńskiej. Z tych Jakób Koboska, w roku 1678 nabył dobra Chojane Stankowięta i Gołasie nazwane.

HERB GLAUBICZ.

W polu niebieskiem ryba złota w lewo. W szczycie hełmu pięć piór strusich.

Używają go:

Goniewscy, w dawnej Ziemi Mielnickićj. Z tych Mateusz Goniewski, w roku 1765, dobra swoje Mszanę sprzedawał.

Płonczyńscy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej. Z nich Marcin Plonczyński, w roku 1694 całkowitą wieś Skorzyno dziedziczył.

Rokossowscy, w dawnem Województwie Poznańskiem. Z tych Kaźmirz Rokossowski, w roku 1700 nabył dobra Gembice nowe i stare. Maciej zaś w roku 1762, wieś Strzałkowo w Województwie Kaliskiem posiadał.

HERB GLIŃSKI

W polu czerwonem, na srebrnym krzyżu, przewróconym kotwicowatym końcem do góry, brama drewniana w przyciesiach. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Glińscy, w dawnem Województwie-Łęczyckiem. Z tych Piotr Gliński, Burgrabia Grodzki Gostyński, dziedziczył tamże dobra ziemskie K arkoszki, które synowie jego Antoni i Jan Glińscy, w roku 1768 sprzedali.

HERB GŁOSKÓW.

Na tarczy ze skrajem złotym, w polu czerwonem dwie owce b ia łe, od siebie odwrócone. W szczycie hełmu trzy pióra strusie, z których środkowe czerwone.

Używają go:

Stalkowscy, pochodzący od Franciszka Stalkowskiego, dziedzica dóbr Głosków, który za usiłowania w ulepszaniu gospodarstwa rolnego, Najłaskawiej do godności szlacheckiej wyniesiony; dyplom na takową wraz z herbem powyższym, od Najjaśniejszego Cesarza i Króla MIKOŁAJA I, w dniu 1 (13) Kwietnia 1830 roku otrzymał.

HERB GNIESZAWA.

W polu czerwonem, strzała złota żeleźcem do góry, na połowie takiegoż pierścienia; pod pierścieniem róża biała. W szczycie hełmu pięć piór pawich, strzałą złotą w prawo przeszytych.

Używają go :

Słodkowscy, w dawnem Księztwie Siewierskim . Z tych Stanisław Słodkowski, naprzód Burgrabia Grodzki Bobrownicki, od roku 1786 Urząd Rejenta Akt Ziemskich i Grodzkich w tem że Księztwie Siewierskiem sprawował.

HERB GODZIEMBA.

W polu czerwonem sosna o trzech wierzchołkach i o pięciu korzeniach. W szczycie hełmu rycerz w zbroi i czapce spiczaste j, w prawej ręce podobną z sosnę jak w tarczy, a lewą za rękojeść miecza trzymający.

Używają go:

Cwalinowie albo Czwalinowie. Z tej rodziny Michał, przed rokiem 1525 był nabywcą gruntów dziedzicznych C zw alin-Strzelnik i Dybowa w prowincji Pruskiej, na których następnie tegoż nazwiska wsie pozakładane zostały.

Dąbscy albo Dąmbscy, piszący się z Lubrańca. Z tych Stanisław, w roku 1788 był posłem z Województwa Brzesko-Kujawskiego. Kaźmirz, Miecznik Inowrocławski, w roku 1730 sprzedał dobra Marszówice, Kleezary, Podolany i Zręczyce w Województwie Krakowskiem. Jan, w roku 1774 nabył dobra Rokotowo, Jeziorki i Boryszewo w Ziemi Sochaczewskiej. Stanisław, Miecznik Inowrocławski, przed rokiem 1749 w Województwie Sandomierskiem dziedziczył wsie; Chruszczyznę wielką i małą, miasteczko Oksę z wsiami Pawczów i Błogoszów, które po śmierci tegoż synowie między siebie podzielili. Kaźmirz, w roku 1762 nabył wsie Zadzin, Wola Zaleska i wiele innych, w Województwie Sieradzkiem leżących.

Kobyłeccy, Z tej rodziny Stanisław, w roku 1775 był Burgrabią Grodzkim Łęczyckim. Józef, w roku 1727 posiadał dobra Jankowo w Województwie Rawskiem. Michał z Wielkich Kobyłek Kobyłecki, Miecznik Brzeziński, w roku 1774 posiadał dobra Sadówka-Ossa w Województwie Łęczyckiem.

Kretowiczowie. Z tej rodziny Ignacy, w roku 1763 był Subdelegatem Grodu Krasnostawskiego.

Maleszewscy. Z rodziny tej Leon, w roku 1791 był Podstoliin Województwa Brzesko-Litewskiego. Mikołaj z Miedzwiedzi syn Dobrosława, w roku 1439 przez Jana, Księcia Mazowieckiego, miał sobie nadane na własność dwadzieścia włók gruntu, nazwanego Maleszewo w Ziemi Wizkiej.

Maliszewscy, z których Ksawery, w roku 1754 był Chorążym Ziemi Wizkiój. Zygm unt, w roku 17 97 posiadał dobra Rudowo-Prusy w Województwie Płockiem. Adam, w roku 1775 był dziedzicem dóbr Wierzbicy w Ziemi Zakroczymskiej.

Niżyńscy, z których Franciszek, w roku 1728 dziedziczył dobra Skłody iG odlewo-Olszewo w Powiecie Brańskim .

Paszewscy. Władysław syn Mikołaja, w roku 1754 posiadał dobra Mikołajewice górne, czyli Bojaniczek nazwane, w Województwie Gnieznieńskiem.

Sosnkowscy. Gabryel, przed rokiem 1785, posiadał dobra Sosnkowo w Ziemi Zakroczymskiój, które po jego śmierci przeszły na trzech jego synów Józefa Wilhelma, Franciszka i Tomasza.

Sosnowscy. Z tych Jan, był Subdelegatem Grodzkim Rawskim w roku 1721.

Wardęscy. Franciszek, w roku 174-6 był dziedzicem wsi Dalikowa w Zgierskim Powiecie.

Weglińscy. Z tych Benedykt, łow czy Latyczewski, w roku 1 743 nabył dobra Małęczyn z połową wsi Myśliszowice w Województwie Sandomierskiem.

Wysoccy. Z rodziny tej Stanisław Floryan, w roku 1709 był właścicielem wsi Głupiewo w Województwie Lęczyckiem. Stanisław, przed rokiem 1772 posiadał wsie: Wykrzyki, Kurosze i Godziemby w Województwie Łęczyckiem; któremi się po jego śmierci synowie Józef i Franciszek podzielili.

Zalescy. Z tych Serwacy, był Skarbnikiem Ziemi Wizkiej, i w roku 174-8 wieś Sosnowę w Ziemi Liwskiej dziedziczył.

HERB GODZIEMBA 2.

Tarcza w połowie ścięta, wgórnem polu zlotem orzeł biały w prawo, z niebieską owalną tarczą na piersiach, na której złota gwiazda; w dolnem polu czerwonem, sosna o trzech wierzchołkach z czterema korzeniami. W szczycie hełmu gwiazda złota.

Używają go:

Sztembarthowie, których przodek Jan Fryderyk Sztembarth, w roku 1783 od Stanisława Augusta, Króla Polskiego, dyplom na szlachectwo dziedziczne z herbem powyższym otrzymał.

HERB GÓRA ZŁOTO-SKALISTA

W polu niebieskiem, góra złotoskalista na murawie; na wierzchołku góry dwie kawki biało nakrapiane, ku sobie zwrócone; nad niemi gwiazda złota sześciopromienna. W szczycie hełmu sama szlachecka korona.

Używają go:

Deskurowie, rodzina szlachecka z Francyi przybyła, i za panowania Króla Augusta II, w Polsce osiadła. Z niej pochodzący: Jan, Kapitan Gwardyi pieszej Wielkiego Księztwa Litewskiego, Michał Chorąży, oraz Paweł i Hieronim, synowie Piotra Deskur, Oberszterlejtnanta rzeczonej Gwardyi, za męztwo i zasługi w zawodzie wojskowym, przez nich samych i ich ojca położone; dyplomem Króla Polskiego, Stanisława Augusta, z dnia 15 Listopada 1766 roku, do używania przywilejów godności szlacheckiej w Polsce, wraz z herbem powyższym przypuszczeni zostali.

HERB GORDON.

Na tarczy w polu srebrnem, podobna tarcza niniejsza ze z ło tym skrajem, na niej w polu niebieskiem lew czarny, w lewo się obracający. W szczycie hełmu sama korona szlachecka.

Używają go:

Gordonowie, rodzina z Anglii pochodząca. Z niej Henryk de Gordon Margrabia Huntilejski, za znakomite zasługi jakie położył dla Monarchy i kraju, służąc jako Oberszterlejtnant w dawnem wojsku Polskiem, od Króla Jana Kaźmirza, Indigenat na używanie przywilejów szlachectwa, wraz z herbem swoim rodzinnym, w roku 16 58 otrzymał

HERB GOZDAWA

W polu czerwonem biała lilija podwójna, ze złotą na środku przewiązką. W szczycie hełmu ogon paw i, na którym podobna jak w tarczy lilija.

Używają go:

Apanowiczowie, z dawnego Województwa Wołyńskiego, gdzie A ndrzej, w roku 1774 wieś Budki posiadał.

Boczkowscy. Z tych Maciej, posiadał wieś Lubiejóww Ziemi Gostyńskiej, która po śmierci tegoż, jeszcze przed rokiem 1737 na dwóch jego synów przypadała.

Brzozowscy. Z tej rodziny Kazimierz, w roku 1734 posiadał dobra Targonie i Krytuły w Ziem i Zambrowskiej, był Pisarzem Ziemskim i Grodzkim, a w roku 1736 Posłem na Sejm z Ziemi Ciechanowskiej.

Chrapowiccy. Z tej rodziny Antoni Ignacy Józefat Wincenty, Starosta Starodubowski i Pilwiski, syn Mikołaja Marszałka Orszańskiego, w roku 1788 przez Stanisław aA ugusta Króla Polskiego, m iał sobie udzielony order Sgo Stanisława, i w roku 1796 odziedziczył dobra Kotoxvszczyzna w Powiecie Kowieńskim.

Dzierżanowscy. Z tych Jakób, posiadał dobra Ninkowo w Województwie Poznańskiem, i te w roku 1761 sprzedał.

Giżyccy, z których Mikołaj po Antonim, dobra swoje Nieswiastoxvice w Województwie Kaliskiem, Powiecie Gnieźnieńskim leżące, w roku 1752 Andrzejowi łochyńskiem u sprzedał.

Godlewscy. Rodzina liczna, po większej części w dawnej Ziemi Nurskiej i przyległej tejże łomżyńskiej osiadła, z której wielu sprawowało różne w kraju urzędy i dziedziczyło rozmaite dobra. I tak;

Kazimierz, w roku 1696 posiadał w sie; Omole, Sinciliszki i Petliszki w Księztwie Żmudzkiem.

Michał Antoni, w roku 1797 był Strażnikiem U pitskim i Starostą Skirstymowskim.

Stanisław, w roku 1770 był Regentem Ziemskim Województwa Trockiego.

Walenty, Sędzia Grodzki Koleński, w roku 1729 posiadał dobra W łotki w Ziemi-Łomżyńskiej.

Józef, Sędzia Zam brow ski, w roku 1764 - był obrany Posłem na Sejm.

Tomasz, Pisarz Ziemi Łomżyńskiej, Podstarosta Grodu Nurskiego, posiadał w sie Poryte, Śledzie, Z brzeźnica i inne w Ziemi Łomżyńskiej, które w roku 1688 sprzedał.

Tenże Tomasz, przed rokiem 1716 zm arły, zostawił synom swoim na dziedzictwo dobra Laskowice w Ziemi Łomżyńskiej, niemniej Zarembibi Białe-Kruki w Województwie Łęczyckiem.

Tomasz, był dziedzicem wsi Czernice w Ziemi Łomżyńskiej, którą w roku 1701 nabył, a następnie tęż wraz z wsiami Bogumiłowo i Wścieklice w roku 1706 sprzedał.

Ignacy, Burgrabia Grodzki Zambrowski, w roku 17 64- był Posłem na Sejm.

Kazimierz, w roku 1733 był Vice Rejentem i Sędzią Kapturowym Ziemi łomżyńskiej.

Stanisław, Rejent Koronny i Starosta Nurski, w roku 1698 nabył dobra Gniewiewice w Województwie Rawskiem.

Wojciech, Cześnik Ziemi Nurskiej, w roku 1715 nabył dobra Miodusze-Litwa w Ziemi Drohickiej.

Walenty, w roku 1648 był Posłem Ziemi Nurskiej.

Mateusz po Janie, posiadał dobra Szulborze i Godlewro-Cechy w Ziemi Nurskiej, a Jan w roku 1697, był Skarbnikiem Ziemi Nurskiej.

Adam, w roku 1648 był Skarbnikiem Ziemi Nurskiej i posiadał dobra Godlewo-Baćki w tejże Ziemi.

Walenty, w roku 1697 był Sędzią Ziemi Nurskiej.

Stanisław, w tymże roku Podczaszym Nurskim i Sędzią Grodzkim Komieńczykowskim.

Antoni, Sędzia Ziemski, w roku 1788 był Posłem na Sejm z Ziemi Nurskiej. Antoni, w roku 1760P odw ojewodzym Ziem łomżyńskiej.

Jan, Skarbnik Ziem i Nurskiej, nabył w roku 1687 w sie Tchórzewo i Paniewko w Województwie Brzesko Kujawskiem.

Seweryn, był dziedzicem dóbr Godlewawielkiego, Gumowa, Gumówka i Bobków w Ziemi Nurskiej, które w roku 1687 sprzedał.

Stanisław po Mateuszu, w roku 1734- posiadał dobra Swierze-Panki w Ziemi Nurskiej.

Stanisław, w roku 1648 był Komornikiem Ziemskim Radziłowskim.

Stanisław po Janie, Komornik Ziemi Nurskiej, w roku 1710 był dziedzicem dóbr Laskowice, Przezdziatka i Lewartów, i w tejże Ziemi leżących.

Mikołaj, a w roku 1785 był Rejentem Grodzkim Pyzdrskim.

Gołębiewscy, Gołębiewscy albo Gołębiowscy. Z tych Wojciech Gołębiewski, w roku 174-0 posiadał dobra Gołębie i Jabłonów w Województwie Płockiem.

Piotr, w roku 1712 był Podsędkiem Ziemi N urskiej.

Jan po Pawle, Sędzia Ziemi Nurskiej, w roku 1736 był dziedzicem dóbr Niedźwiadna, w tejże Ziemi położonych.

Franciszek po Wojciechu, Podstolic Rzeczycki, w roku 1783 nabył całą wieś Królewice-Górne w Województwie Sandomierskiem.

Floryan, w roku 1696 mianowany Wojskim Różańskim, dziedziczył dobra Przeczki w Ziemi Łomżyńskiej.

Gostkowscy, piszą się z Witoszewa. Z rodziny tej, Konstytucyą Sejmu z roku 1726, Jakób, Antoni, Józef i Wojciech, zostali przywróceni do używania prerogatyw szlacheckich.

Stanisław, w roku 1771 mianowany był Wojskim Sandeckim.

Humniccy. Z tych Kajetan z Ilum nik Hum nicki, Skarbnik Trocki, w roku 1760 posiadał wieś Konieczkowo w Województwie Sandomierskiem .

Jackowscy. Z rodziny tej Wojciech, posiadał wieś Rzeki-małe Województwie Sieradzkiem, którą w roku 1628 synowi swemu Feliksowi Krzysztofowi darował.

Jaworniccy, z których W ojciech, w roku 1722 był dziedzicem wsiów Janowice, Grochocice i Montowice w Województwie Sandomierskiem.

Józef, w roku 1764 był Posłem na Sejm z Ziemi Sochaczewskiej.

Andrzej Obie Jawornicki, posiadał wieś Jasie w Województwie Sandomierskiem, którą po jego śmierci, w roku 1752 synowie Antoni, Wojciech i Paweł, pomiędzy sohą rozdzielili. Antoni, Chorąży Bracławski, był dziedzicem dóbr Buszkowice i Kornacice, w Województwie Sandomierskiem położonych, którem i się po jego śmierci synowie Ignacy i Wojciech, w roku 1784 podzielili.

Kaweccy, z których Jan w roku 1749 był dziedzicem wsi MarcyPoręba w Województwie Krakowskiemu

Kiecy. Z tych August, w roku 1784 był Posłem z Ziemi Zakroczymskiej.

Lipińscy. Z tej rodziny Jan, Wojski Ziemi Nurskiej, w roku 1724 był Posłem na Sejm z tejże Ziemi.

Z rodziny nieszlacheckiej Lipińskich, Jan w roku 1765, od Stanisława Augusta, Króla Polskiego, otrzymawszy dyplom nobilitacyi, do tegoż herbu przypuszczony został.

Jan, posiadał dobra Sowin w Ziemi Nurskiej, które po bezpotomnej jego śmierci, dostały się w roku 1780 dzieciom braci jego, Adama, Kacpra i Antoniego.

Małowiescy, z których Floryan, w roku 1792 przez Stanisława Augusta, Króla Polskiego, ozdobiony został Orderem Ś-go Stanisława.

Adam po Janie, Mieczniku Wyszogrodzkim , był dziedzicem wsi Kiełtyki w Województwie Płockiem, którą mu bracia jego Jakób i Antoni, w roku 1714 ustąpili.

Floryan po Janie, Cześniku Wyszogrodzkim, posiadał dobra Małą Wieś, Nieździno i Borzyń, w Ziemi Wyszogrodzkiej leżące, a z działu pomiędzy bratem Stefanem, w roku 1681 na niego przypadłe.

Mikuliczowie, piszą się Radeccy. Rodzina ta od dawna w Wielkiem Księstwie Litewskiem zam ieszk a ła, udowodniła już prawa swoje do szlachectwa dziedzicznego w Cesarstwie, gdzie jej przodkowie od trzech wieków, bo od roku 1500 zajmowali znaczne urzędy i liczne dziedziczyli dobra; wskuteku czego Deputacya Szlachecka Wileńska decyzyą z dnia 30 Marca 1832 roku No 346, przez Ukaz zatwierdzoną, pomiędzy innymi przyznała szlachectwo; Antoniemu synowi Dominika, i Jakóbowi-Tadeuszowi synowi Ka rola, a ojcu nieletniego Aloizego.

Niemierowie albo Niemirowie. Z tych Piotr, w roku 1748 posiadał wieś Zawady-Kwasy w Województwie Lubelskiem.

Jan, Chorąży Drohicki, nabył w roku 1724 wieś Iwany-Kwasy w tem że Województwie.

Pepłowscy, z których Jakób w roku 1746, był dziedzicem dóbr Pepłowo-Sapały w Wojewodztwie Płockiem .

Siewrukowie, z których Samuel Tomasz w roku 1696, był dziedzicem dóbr Szostaki w W ojewództwie Nowogrodzkiem.

Sokołowscy. Z tej rodziny M ichał, w roku 1616 był Kasztelanem Gostyńskim. Jakób, posiadał w roku 1736 dobra Niechorza w Województwie Gnieźnieńskiem.

Stanowie, z których Aleksander, był dziedzicem miasta Nowołaniec, wsi Szymkowa-wola, Pieliczany i Nadolany, w Województwie Ruskiem leżących, oraz i innych, które w roku 1678 wnukowi swemu Aleksandrowi Michałowi, a synowi Krzysztofa, z pozostawieniem dla siebie dożywocia, darował.

Stawiscy. Z tych Franciszek, w roku 1760 nabył dobra Przatów, w Województwie Sieradzkiem.

Stanisław, Podsędek Sieradzki, w roku 1780 był Posłem na Sejm z Powiatu Szadkowskiego.

Jan, posiadał wieś Miedzianów w Województwie Kaliskiem, którą po nim syn jego Paweł, w roku 1694 odziedziczył, spłaciwszy część brata swego Wojciecha.

Strzyżowscy. Z tych Aleksander ze Strzyżowa, w roku 16 88 posiadał wieś Bolmin w Województwie Krakowskiem.

Sułoccy, z których Jakób po M arcinie, w roku 1719 posiadał wieś Sułocino w Ziemi Dobrzyńskiej.

Teleżyńscy. Z tych Paweł, był dziedzicem wsi Kryszyn w Województwie Bełzkiem, którą w roku 1788 swej drugiej żonie, Annie Joannie z Rakowskich zapisał.

Turczynowiczowie, z których Aleksander, w roku 1653 posiadał majętność Stroczun, albo Topolino, w Województwie Trockiem.

Wituscy. Z tych Stanisław, w roku 1644 był dziedzicem wsi Witusza, Wszeliwy i Załuskowa w Ziemi Gostyńskiej.

Wincenty Władysław z Zyczka, Stolnik Łęczycki, w roku 1686 posiadał dobra Suchodoły w Województwie Rawskiem.

Wincenty z Suchodół, Stolnik Ziemi Gostyńskiej, był dziedzicem dóbr Mędrzyce i Pęcławice w Województwie Chełmskiem, które w roku 1698 Stanisławowi Gorczyńskiemu ustąpił.

Zdziarscy. Z tych Jau po Walentym, w roku 1724 był dziedzicem wsi Zdziary w Województwie Płockiem.

Kazimierz, w roku 17 30 posiadał dobra Głowczyn i Głowczynek w Ziemi Czerskiej.

Marcin, w roku 1795 został w łaścicielem całkowitej wsi Strubiny w Ziemi Zakroczymskiej.

HERB GOZDAWA 2.

W tarczy te same godła, jak w pierwotnym herbie Gozdawa. W szczycie hełmu pięć piór strusich, na środkowem podobna jak w tarczy lilija.

Używają go:

Chłusowiczowie, z których Andrzej, był w roku 1788 Rotmistrzem Województwa Trockiego i posiadał tamże dobra Lelany.

Osuchowscy. Z tych Kacper, Wojski Ziemi Sochaczewskiej, posiadał w tejże Ziem i, roku 1625w ieś Strzyże.

Reklewscy. Andrzej z Reklewa Reklewski, nabył w roku 1746 wieś Borczyn, w Województwie Sandomierskiem.

HERB GOZDAWA 3.

W tarczy te same godła, jak w pierwotnym herbie Gozdawa. W szczycie hełmu pięć piór strusich.

Używają go:

Kraśniewscy, z pomiędzy których Roch, a w roku 1757, posiadał dobra Węgrzynowo w Województwie Płockiem.

HERB GOZDAWA 4.

W polu czerwonem lilija podwójna biała, z takąż na środku przepaską. W szczycie hełmie trzy pióra strusie.

Używają go:

Roszkiewiczowie. Przodek lej rodziny, W alenty Roszkiewicz, przez Stanisława Augusta, Króla Polskiego, w roku 1775 miał sobie udzielony dyplom na szlachectwo dziedziczne z herbem Gozdawa, powyżej wyobrażonym.

HERB GRABIE.

W polu złotem grabie o siedmiu zębach, w zielonym wzgórku utkwione, W szczycie hełmu pięć piór strusich.

Używają go:

Czarnowscy, w dawnem Województwie Rawskiem osiedli. Z tych Andrzej, w roku 1742 dobra Czarnowo Wilkowo posiadał. Roch Czarnowski, Komornik Graniczny Różański, Poseł z Ziemi Nurskiej, w roku 1764 elekcyę Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego podpisał, oraz dobra Kozły w tejże Ziemi dziedziczył.

Gościmscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Tomasz, w roku 1693 był właścicielem dóbr Drachowa.

Gzowscy, w WielkoPolsce przemieszkiwali. Z tych Paweł Kazimierz Gzowski, na Gzowie dziedzic, w roku 1636 nabył dobra Zbroszę mniejszą i Promuę w Ziemi Czerskiej.

Franciszek, w byłem Województwie Kaliskiem, dobra Turostowo i Węgorzewo, około roku 1732 posiadał.

Antoni Gzowski, Kapitan regimentu Gwardyi pieszej, w roku 1749 dobra Turostowo dziedziczył.

Jan, Podstoli Kowalski, w roku 1770 był właścicielem dóbr Szewce i Wojcin, w Województwie Brzesko-Kujawskiem.

Jałbrzykowscy, w dawnem Województwie Mazowieckióm. Z tych Marcin Jałbrzykowski, Sędzia Ziemski Zambrowski, w roku 1669 elekcyę Króla Michała Korybuta podpisał.

Kroczyńscy. Z tej rodziny Wawrzyniec, w roku 1764 jako Podczaszy Żmudzki, na wybór Króla Stanisława Augusta Poniatoxvskicgo głosował.

Lipscy, w dawnem Województwie Rawskiem. Z tych Jan Lipski, Starosta Inowłodzki, w roku 1652 urząd Podkomorzego Rawskiego sprawował.

Stanisław, Komornik Ziemi Rawskiej, w roku 1771 urząd Skarbnika Bielskiego otrzymał.

W dawnem Województwie Bełzkiem, Józef w roku 1759 urząd Wojskiego Sochaczewskiego sprawował.

Jan, w roku 1755 nabył dwa folwarki Gorysławice i Mietelszczyznę, na przedmieściu Wiślickióm, w Województwie Sandomierskiem położone.

Antoni, w roku 1794 obrany został Sędzią Ziemskim Krakowskim

Świerzewscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Szymon, w roku 1692 wieś Kadłubówkę w Ziemi Bielskiej posiadał.

Świeszewoscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem. Z tych Antoni i Franciszek, synowie Stefana, Podstolego Parnawskiego, dobra Świder wielki i inne, w Ziemi Czerskiej po ojcu swym odziedziczone, w roku 1720 sprzedali.

Szczukowie, starożytna rodzina w Mazowszu osiadła. Z tej Stanisław Szczuka, około roku 1473 posiadał wieś Zalesie w Powiecie Wąsowskim. Dominik Szczuka, udowodnił swoje szlacheckie pochodzenie przed Ileroldyą Cesarstwa, od Stanisława Szczuki, w roku 1668 dziedzica dóbr Łojków w Ziemi Wizkiej położonych. Z tej zasady syn jego Artur Ignacy Szczuka, do Ksiąg Szlachty dziedzicznej Królestwa, zapisanym został.

Szczypiorscy. Z tej rodziny Wojciech, w roku 1763 był właścicielem dóbr Bargły w Ziemi Zawskrzyńskiej.

Tabaczyńscy. W dawnem Województwie Poznańskiem, Mikołaj z Ilorodelska Tabaczyński, w roku 1775 urząd Pisarza Ziemskiego Wałeckiego sprawował.

Wądołkowscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Z tych Bartłomiej Wądołkowski Pisarz Ziemski i Grodzki Zambrowski, w roku 1765 dobra Rydzewo, Gozdy, Zaruzie i Rydzewo, Cwiejki dziedziczył. Jan, Podstarosta Grodzki Ostrołęcki, w roku 1788 był Posłem na Sejm z Ziemi -Łomżyńskiej.

Wolińscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Jan, w roku 1761 nabył dobra Skoczkowo, oraz części na Rzeszotarach i Pniewie w Powiecie Sierpskim położone.

Zaruscy, w Mazowszu osiedli. Z tych Antoni, w roku 1747 dobra Drężewo w Ziemi Łomżyńskiej i Kordowo w Ziemi Zambrowskiej posiadał.

Kazimierz, Kapitan Regimentu Gwardyi Konnej, i Franciszek Ksawery, Burgrabia Grodzki Łomżyński, bracia Zaruscy, odziedziczone po swym ojcu Albinie dobra Drogoszewo i Janochy, w roku 1791 pomiędzy siebie rozdzielili.

HERB DE LA GRANGE.

Na tarczy owalnej, ze skrajem złotym i koroną szlachecką, w polu niebieskiem: dwa jelenie wspięte, przedniemi nogami liliję srebrną trzymające.

Używają go:

De la Grange, rodzina z Francji za panowania Jana III Sobieskiego do Polski przybyła. Z tej pochodzący Ludwik de la Grange, Margrabia d'Arquien, Hrabia z Malinu, brat Królowej Maryi Kazimiry, Jenerał wojsk Polskich, za dwudziestoletnie zaszczytne zasługi swoje, przez Uchwałę Sejmu z roku 1685, do używania przywilejów Szlachectwa Polskiego przypuszczonym został.

HERB GRYFORÓŻ.

W polu czerwonem gryf srebrny w lewo wspięty i w lewej łapie różę trzymający. Nad tarczą z korony szlacheckiej, wychodzi takiż gryf z różą w lewo.

Używają go:

Rozenowie, pochodzący od Adama Rozena, Adwokata przy Sądzie Appellacyjnym Królestwa Polskiego , który za odznaczenie się w służbie, miał sobie Najłaskawiej nadane dziedziczne szlachectwo wraz z herbem powyższym; dyplomem Najjaśniejszego Cesarza Króla MIKOŁAJA I, z dnia 30 Lipca (11 Sierpnia) 1829 roku.

HERB GRODECKI.

Na tarczy w połowie ściętej, w górnem polu czerwonem gryf srebrny w złotej koronie, w prawo biegnący,- w dolnem niebieskiem, takiz sam gryf. W szczycie hełmu cztery pióra strusie, z tych drugie czerwone, a czwarte niebieskie.

Używają go:

Gródeccy. Józef Krzysztof Gródecki, dziedzic dóbr Grodek w byłem Województwie Lubelskiem, za wybudowanie kościoła av tychże dobrach i za gorliwość w polepszaniu gospodarstwa wiejskiego, przez Cesarza Austryackiego, Króla Galicyi i Lodomeryi, Franciszka I, nad częścią dawnej Polski wówczas panującego, do godności szlacheckiej wyniesiony; w roku 1807 dyplom od tegoż Monarchy wraz z herbem powyższym otrzymał.

HERB GROTHUS.

Na tarczy w połowie ściętej, przez górne pole złote i dolne srebrne, skośnie ku lewemu, most murowany, na czterech czarnych słupach. W szczycie hełmu dwa skrzydła orle, prawe srebrne, lewe czarne; na każdem podobny most jak w tarczy, słupa mi do środka.

Używają go:

Grothusowie, w dawnem Księztwie Żmudzkiem rozkrzewieni. Z rodziny tej Eustachy Grothus, w roku 1690 piastował urząd Kasztelana Żmudzkiego i był Starostą Szymańskim.

HERB GROTY.

W polu złotem trzy groty obok siebie, ostrzami do góry ustawione. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Paszkowiczowie, w dawnej Ziemi Mielnickiej osiedli. Z tych Andrzej Paszkowicz, w roku 1769 posiadał tamże dobra ziemskie.

Włoccy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Jacek z Włok Włocki, w roku 1693 nabył od Grothusa dobra Biała-woda z przyległościami, w Powiecie Saudeckim.

HERB GRYF.

W polu czerwonem gryf srebrny w lewo wspięty. W szczycie hełmu wychodzi takiz gryf ze złotą trąbką myśliwską w lewo.

Używają go:

Aksamitowscy, rodzina w dawnem Województwie Podlaskiem zamieszkała. Z tej Ignacy z Aksamit Aksamitowski, w roku 1764 elekcyę Króla Stanisław aA ugusta, jako Poseł Województwa Podolskiego podpisał. Tenże sam Ignacy, w nagrodę zasług, naprzód Skarbnikiem Latyczewskiin, a potem Łowczym Województwa Podolskiego, został mianowany.

Bąkowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem, używają przy domku Jaxa i piszą się z Zaborowa. Z tych Piotr, Cześnik Ciechanowski, w roku 1728 nabył wieś W roników mniejszy, w Powiecie Piotrkowskim. M ikołaj, także Cześnik Ciechanowski, w roku 1732 dobra Sokolą Górą w Powiecie Radomskim posiadał. Stanisław, Podstoli Czerniechowski, w roku 1765 nabył dobra Bernów w Województwie Sandomierskiem leżące.

Bobrowie. Z tej rodziny Adam w roku 1740 sprawował urząd Burgrabiego Grodzkiego Ciechanowskiego. Antoni, w roku 1768 był dziedzicem wsi Dąbrówki w Ziemi Ciechanowskiej. Franciszek Bóbr, dziedzic dóbr Andrychy i Marki a w Ziemi Wiskiej położonych, w roku 1761 urząd Cześnika Inflantskiego otrzymał

Bykowscy. Z tej rodziny przydomku Jaxa używającej, Franciszek, w roku 1728 posiadał w Województwie Sieradzkiem wieś Piwaki. Maciej, Podstolic Bracław ski, w roku 1733 jako Poseł Województwa Mińskiego, elekcyę Króla Augusta III podpisał. Baltazar, Cześnik B ielski, nabył w roku 1774 dobra Bartoszówkę, Mroczkowico i w iechnow ice, oraz połowę dóbr Samborzy i Rudki w Województwie Rawskiem.

Z innej rodziny tegoż samego nazwiska, Jan Bykowski, w roku 1776 otrzymał od Króla Stanisława Augusta, dyplom na szlachectwo dziedziczne wraz z powyższym herbem .

Chamscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Marcin, Chorąży Jego Królewskiej Mości, w roku 1731 dobra Łagiewniki, Lisino, Miszewko i Stefany albo Gomółczane posiadał. Jakób, Wojski Płocki w roku 1770 dziedziczył dobra Tupadły.

Chronowscy. Z tej rodziny Michał syn Antoniego z Chronowa Chronowskiego, w roku 1774 otrzymał na własność od swój matki Urszuli z Sobolewskich, dobra Sobolów z przyległościami Sieradzka i Zonia w Województwie Krakowskiem.

Dębiccy z Dębicy przydomku Jaxa, a w dawnem Województwie Sandomierskiem osiedli. Z tych Jan, Łowczy W izki, av roku 1723 posiadał dobra W olę Skolankowską i Strzyżewice. Antoni także Łowczy W izki, nabył w roku 1740 dobra Kobylanymniejsze. Antoni, Podczaszy Wiślicki, av roku 1757 został a w tymże Powiecie Stolnikiem. Wit, Modest i Jacek, synowie Sebastyana Dębickienego, Chorążego Wiślickiego, odziedziczone po swym ojcu dobra Swarszowice górne i dolne, w roku 1779 pomiędzy siebie rozdzielili.

Dobkowie. Z tej rodziny A ndrzej, w roku 1724 dobra Poradzów, w Województwie Sieradzkiem dziedziczył. Jan, w roku 1781 dobra własne Jankowice-Pakoszowe w Województwie łęczyckiem leżące, synowi swemu Stanisławowi ustąpił.

Gładyszowie, w dawnem Województwie Sandomierskiśm. Z tych Mikołaj Gładysz z Reglic, w roku 1581 wieś łączki posiadał.

Grodziccy, w dawnych Kaliskiem i Sieradzkióm Województwach zamieszkiwali. Z tych Józef z Kotulina Grodzicki, Podstoli Ziemi W ieluńskiej, w roku 1751 dobra swoje Kamionnę sprzedał. Józef, także z Kotulina, w roku 17 54 nabył dobra Niechanowo, Drachowo, Potrymowo i Nową-wieś w Powiecie Gnieźnieńskim.

Konarscy, różno strony kraju zamieszkiwali. Z tych Antoni, w roku 1697 urząd Burgrabiego Grodzkiego sprawował. Stefan, w roku 1736 był Miecznikiem Chęcińskim; synowie zaś jego: Józef, Kapitan w regimencie pieszym Buławy mniejszej, i Stanisław, sprzedawali w roku 1775 liczne dobra po babce z linii macierzy stój odziedziczone. Jan Jaxa z Konar Konarski, Stolnik Mozyrski, dobra Bukciniki, Barcie, Bobrowniki i Prygę a w Województwie Trockiem przed rokiem 1722 posiadał

Kossowiczowie, w dawnem Województwie Kijowskiem. Z tych Bazyli Kossowicz, w roku 1722 wieś Krasnorzeczkę zwaną, po ojcu swym Janie odziedziczył.

Krobanowscy. Z tej rodziny Jan, w roku 1699 dobra Krobanów większy w Województwie Sieradzkiem posiadał. Kw iatkow scy. Wojciech, w roku 1700 był dziedzicem dóbr Kwiatkowa i Liwków w Województwie Rawskiem. Aleksander, przed rokiem 1755 posiadał dobra Biernaty w Ziemi Ciechanowskiej, które syn jego Adam, w roku 1799 w spadku odziedziczył.

Kwiecińscy. Z tej rodziny Jan Kwieciński, spoinie z przyrodnim swym bratem Janem Nurowskim, z mocy testamentu swej matki Józefy, odziedziczyli w roku 1740 dobra uzarówkę w Powiecie Pińskim. Jakób, w roku 1779 urząd Podsędka Międzyrzeckiego w prowincyi Wielkopolskiej sprawował.

Lechowiczowie, w dawnem Województwie Podolskiem. Z tych Jerzy Wacław dwojga imion Lechowicz, posiadał tam że do roku 1688 dobra Bulejki

Leśniewscy albo Leśniowscy. Z tych Grzegorz, około roku 1694 dobra Leśniewo-Zimna-woda w Ziemi Bielskiej dziedziczył. Mateusz Leśniowski, Łowczy Ostrzeszowski, w roku 1763 był właścicielem dóbr P etry ki w Województwie Kaliskim. Stanisław, w roku 1763 nabył w Łęczyckiem, dobra Rybie i Suchodoły.

Maleszewscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Tomasz, do roku 1715 dobra Kutaski w Ziemi Drohickiej dziedziczył.

Marcinkowscy, rodzina pierwotnie w Województwie Kijów,skiem zamieszkała. Z tej Maciej, około roku 1687 posiadał tam że wieś Korczówkę.

Mąkolscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Piotr z Mąkolic Mąkolski, Podstoli Dorzynski, w roku 1720 dobra Bielewice w temże Województwie posiadał.

Nastowie. Z tej rodziny Józef Nast, w roku 1786 urząd Komornika Ziemskiego Kcyńskiego sprawował.

Nieklewiczowie. Z tych Franciszek Nieklewicz, w roku 1788 otrzymał od Króla Stanisława Augu sta, patent na Stolnikostwo Bełzkie.

Otfinowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Kazimierz Jaxa z Otffinowa Otffinowski, Podczaszy Lubaczowski, w roku 1774 nabył tamże dobra Ogrodzona zwane.

Papiescy. Z tej rodziny Stanisław, w roku 1763 był właścicielem dóbr Lipowic w Województwie Kaliskiem. Ignacy, w roku 1788u rząd Komornika Ziemskiego Gostyńskiego sprawował.

Rotarscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych W ojciech, do roku 1792 dobra Małyszczyn tamże posiadał.

Skrzyszowscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Wawrzyniec, w roku 1715 urząd Burgrabiego albo Vice-Regenta Grodzkiego łukowskiego sprawował.

Ujejscy. Z lej rodziny Krzysztof z Rupniowa U jejski, dziedziczył w dawnem Województwie Sandomierskiem dobra Swierczków, Chyszów i część wsi Biała, które w roku 1720 synom swym Stanisławowi i Krzysztofowi na własność ustąpił.

Wierzbiccy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Hiacynt Wierzbicki, Miecznik Powiatu Urzędowskiego, w roku 1771 posiadał tamże dobra Moniaki i w olę Wierzbicką.

Zakrzewscy. Z tej rodziny Jan na Kledziu i Zwiniaczu Zakrzewski, Podczaszy Wołyński, w roku 1727 nabył dobra Przyzorz w Ziemi Gostyńskiej leżące.

Znamierowscy, w dawnem Województwie Ruskiem. Z tych Wojciech, w roku 1739 urząd Komornika Ziemskiego Chełmskiego otrzymał.

Żeromscy. Rodzina ta przydomku Jaxa używająca, po największej części w dawnem Województwie Sieradzkiem zamieszkiwała. Z tej Andrzej Żeromski, w roku 1715 posiadał tamże dobra Brzyski. Sebastyan, do roku 1762 dobra Rajków i Młodawin-Kanoniczny dziedziczył W alenty, Komornik Graniczny Sieradzki, nabył w roku 1768 dobra Radoliczyce w Województwie Kaliskiem położone.

HERB GRYF 2.

W polu czerwonem gryf złoty w lewo, takąż trąbę myśliwską przed sobą trzymający. W szczycie hełmu wychodzi podobny gryf z trąbą jak na tarczy.

Używają go:

Paciorkowscy, pochodzący od Marcina Paciorkowskiego, któremu herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, dyplomem Stanisława Augusta, Króla Polskiego, w roku 1768 nadany został.

HERB GRYF 3.

W polu czerwonem gryf złoty w prawo z ogonem na dół, w lewej łapie pierścień złoty, a w prawej trzy pióra strusie trzymający. W szczycie hełmu takie i trzy pióra w złotej obrączce.

Używają go:

Chroniewscy, pochodzący od Michała Chroniew skiego, w roku 1786 Miecznika Ziemi Zakroczymskiej.

HERB GRYZIMA.

W polu czerwonym trzy lisy białe w prawo, jeden nad drugim stojące. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Gostyńscy, w dawnem Wo jewództwie Poznańskićm osiedli. Z tych Franciszek Borek Gostyński nabył tamże w roku 1743 w ieś Gogolewo. Inny zaś Franciszek Borek Gostyński, syn Kazimierza, w roku 1760 dobra Chrzanowo, z przyległościami Kurcewo i Kurcewko, w Województwie Kaliskiem dziedziczył.

HERB GRZYBOWSKI.

W polu niebieskiem krzyż srebrny, po końcach ramion złote gwiazdy mający; nad nim księżyc złoty rogami w górę. W szczycie hełmu sama korona szlachecka.

Używają go:

Grzybowscy, w Ziemi Zakroczymskiej zamieszkali. Z tych Ambroży Grzybowski, przedrokiem 174-7 dziedziczył tamże dobra ziemskie Grzybowo-Kapuśnik nazwane, które ostatecznie w roku 1788, jego spadkobiercy, pomiędzy siebie rozdzielili.

HERB GRZYMAŁA.

W polu złotem brama otwarła na zew nątrz, o trzech wieżach, z których środkowa wyższa; w bramie rycerz z mieczem do cięcia w prawo. W szczycie hełmu pięć piór strusich, a na nich trzy wieże, z których środkowa prosto w górę, a skrajne na zewnątrz pochylone.

Używają go:

Budziszewscy, w dawnych Ziemiach Nurskiej i Łomżyńskiej osiedli. Z tych Walenty, w roku 1740 dziedziczył dobra Pierniki-Sobótki. Franciszek, Pisarz Ziem i Nurskiej, w roku 1748 nabył dobra Pniewo i Rybno; syn zaś jego Tomasz, w roku 1764 był Posłem na Sejm elekcyjny z Ziemi łomżyńskiej. Kacper, w roku 1764 był Sędzią Kapturowym w tejże Ziemi.

Długołęccy. Melchior, w roku 1762, a Tomasz, w roku 1770 dobra Długołękę w Ziemi Różańskiej dziedziczyli. P otr, przed rokiem 1775 posiadał dobra Długołękę-Mirosy w Ziemi Ciechanowskiej

Dobieccy, w dawnej Ziemi Chełmskiej. Marcin Karol, w roku 1 786 sprawował urząd Pisarza Grodzkiego Krasnostawskiego.

Domaszowscy, w Ziemi łukowskiej. Z tych Stefan, w roku 1767 nabył tamże wieś Gozd i połowę wsi Niedźwiedzi-kierz.

Dzierżanowscy. Stanisław, w roku 1608 dobra Sobieszczki w Powiecie Tykocińskim sprzedał. Mikołaj, Wolski Ziemi Wyszogrodzkiej, w roku 1705 dobra Chomentowo, a Wojciech, w roku 1725 dobra Rogozinko Kaleś i w roku 1736, dobra Kanigowo, w Województwie Płockiem posiadali

Gąssowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Stanisław, Skarbnik tegoż Województwa roku 1722 dobra Kożany, Czerewki i Zajączki w Powiecie Brańskim leżące, Marcinowi i Szymonowi Gąssowskim na w łasność ustąpił.

Głogowscy, w dawnem Województwie Bełzkiem. Mikołaj, w roku 1699 nominacyę na urząd łowczego Bełzkiego otrzymał. Aleksander z Głogowie Głogowski, w roku 1753 dobra M ajerówiBiłę dziedziczył. Szymon, Sędzia Grodzki Buski, w roku 1764 był Posłem na Sejm z tegoż Wojexvodztxva.

Gośliccy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tej rodziny Jan, sprawował w roku 1628 urząd Pisarza Grodzkiego Płockiego.

Grabowieccy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych Andrzej z Grabonogu Grabowiecki, Stolnik Ziemi Dobrzyńskiej, posiadał dobra Niećwię i Lipnicę-niem iecką, które po nim w roku 1759, synowie jego Gabryel i Jan odziedziczyli.

Grabowscy. Józef syn Wojciecha, w roku 1752 był dziedzicem dóbr Grabowa-starego w Ziemi łomżyńskiej.

Grzymałowie. Tomasz, w roku 1694 dobra Płaskosze i Pinki w Ziemi Nurskiej posiadał. Józef, w roku 174.1 nabył dobra Telatyn w Województwie Bełzkiem. Antoni na Grzymałach Grzymała, w roku 1764- był Posłem na Sejm z Ziemi łomżyńskiej.

Jabłonowscy. Jan, Podczaszy Królewski, w roku 1638 wyznaczony był z Koła Poselskiego, na Kommissarza do zapłacenia żołdu wojsku na Ukrainie rozłożonemu. Antoni, Miecznik Województwa Podlaskiego, w roku 1761 sprzedał synowcowi swojemu Józefowi, Sędziemu Grodzkiemu Latyczewskiemu, miasto Gowarczów z trzynastoma wsiami w Województwie Sandomierskiem. Ignacy, Podstoli Smoleński, w roku 1764 dobra Wólkę-Rokicką w Województwie Lubelskiem posiadał. Stanisław, w roku 1792 urząd Podstolego Ziemi Nurskiej sprawował.

Jaźwińscy. Paweł, w roku 1700 nabył dobra Wydżgowo i Puchały w Powiecie Brańskim. Marcin, Podczaszy Sanocki, w roku 1786 i 1791, posiadał av Ziemi Nurskiej dobra Jazwiny-Koczoty, Michałów, Stoków, Złotki i Pęsewo. Ignacy, w roku 1790 dobra Pijanowo, Daczki, Głosy, Michny i Stożki w Ziemi Zakroczymskiój dziedziczył.

Lubartowscy, w dawnem Województwie Rawskiem Z tych Krzysztof, w roku 1699 dobra Przewodówice i Raducz, synowi swem u Janowi na własność ustąpił.

Łaszewscy. Józef, w roku 1766 był dziedzicem dóbr Salenczyna, Sierakowic, Kamienic i Puzdrowa, w województwach Rawskiem i Płockiem leżących.

Niecikowscy, rodzina w Ziemi Wiskiej rozkrzewiona. Z tej Stanisław , w roku 1501 dziedziczył już dobra ziemskie Nieciki.

Ochenkowscy. Antoni, przydomku Rutka Ochenkowski, w roku 1779 posiadał dobra Tłuścieć wZ iemi Różańskiej.

Ostrowscy, w dawnem Województwie-Łęczyckiem. Z tych W ojciech, Podsędek -Łęczycki, w roku 1770 był dziedzicem dóbr Sławoszewa z przyległościami Białokury i Garbalin.

Piątkowscy, w dawnem Województwie Kaliskie. Z tych Jan, w roku 1737 sprzedał dobra Piątkowo-czarne.

Pintowscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych łukasz, w roku 174-7 był dziedzicem dóbr Ogorzelic.

Potuliccy, w dawnem Województwie Czerniechowskiem. Z tej rodziny Józef Remigian, Starosta Borzechowski i Mławski, w roku 1732 urząd Wojewody Czernichowskiego sprawował.

Prądzyńscy. W ładysław, w roku 1698 dziedziczył dobra Szkółki w Województwie Kaliskiem. W ojciech, w roku 174-0 dobra Dąbrowę, później Damrau przezwane, w Województwie Pomorskiem posiadał. A ntoni z Prądna Prądzyński, Chorąży Roty Pancernej, w roku 1742 nabył dobra Sierznia w Województwie -Łęczyckiem.

Raszewscy. Franciszek, w roku 1730 był dziedzicem dóbr Wiekowa w Województwie Kaliskiem. Marceli, w roku 1748 nabył dobra Sierosław w Województwie Poznańskiem.

Raszowscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Józef, Podstoli Lubelski, w roku 176 8 nabył tamże wieś Kiełczewice.

Siemianowscy, w dawnem Województwie Rawskiem. Z tych Józef, w roku 1763 przez Króla Polskiego Augusta III, Kasztelanem Rawskim był mianowany.

Skoczyńscy, w dawnem Wielkiem Księztwie Litewskiem. Z tych Michał -Łobskoczyński, testamentem z roku 1748 dobra dziedziczne Kobylany w Województwie Brzeskiem, i Filipowicze w Powiecie Mozyrskim leżące, synowi swemu Jerzemu, oraz synom jego a swoim wnukom: Janowi, Stanisławowi i Felicyanowi, na własność zupełną przekazał.

Śląscy. Kazimierz, do roku 1671 urząd Cześnika Zakroczymskiego sprawował. Adam na Ślasach Śląski, Pułkownik, w roku 1770 nabył dobra Nieznanowice z przyległościami w Województwie Sandomierskiem.

Sojeccy, w dawnem Województwie Łęczyckićm. Z tych Stanisław, w roku 1 596 dobra dziedziczne Sojki, Malenie i Wierzbie, synom swoim: Janowi, Jerzemu i Andrzejowi, na własność ustąpił.

Wereccy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem. Z tych A leksander, w roku 1702 dziedziczył tamże dobra Sierznia.

Wielgórscy. Ewaryst, w roku 17 85 sprawował urząd Komornika Ziemskiego -Łukowskiego.

Wieszczyccy. Karol, Podczaszy Wiłki, w roku 1731 nabył całkowitą wieś Białobrzegi w Województwie Sandomierskiem. Stanisław, Podstoli Gostyński, w roku 1787 dziedziczył dobra Wieszczyce, Wólkę-Raciborowską, Zalesice i Prusinowice w Województwie Lęczyckiem.

Wiewiórowscy, w dawnem Województwie Kaliskiem, Z tej rodziny Ignacy, Rejent Ziemski Wieluński, w roku 1772 dobra Ligota bratu swemu Wawrzyńcowi sprzedał.

Woydzbunowie albo Woyzbunowie, w dawnem Województwie Trockiem. Z tych Karol Woydzbun, był Stolnikiem Parnawskim i w roku 1772 w nagrodę zasług majętność Szyrwinty. w dożywotnie posiadanie od Króla Stanisława Augusta otrzymał.

Zaborowscy. Jan z Zaborowa Zaborowski, w roku 1758 sprawował urząd Komornika Ziemskiego Gnieźnieńskiego. Jan syn Wojciecha z Zaborowa, Sędzia Ziemski Czerski, w roku 1759 synowi swemu Józefowi ustąpił dobra Trzebucza i Milewo a w roku 1762 dobra Sinołęka’ Groszki i Stoczek w Ziemi Liwskiej nabył. Franciszek ze Starego-Zahorowa Zaborowski, Podsędek Sochaczewski, w roku 1762 dobra Zabłotnię, a Józef Nepomucen, w roku 1766 dobra Stary-Zaborów, w Województwie Rawskiem nabyli. Maciej, w roku 1764 był dziedzicem dóbr Puśniki w Ziemi Gostyńskiej. Józef Jakób, Podsędek Gostyński, w roku 1776 był Posłem na Sejm.

Zbierzchowscy. Bronisław, w roku 1643 urząd Pisarza Grodzkiego Brzeskiego sprawował. Mikołaj, Podwojewodzy Różański, w roku 1784 nabył w tejże Ziemi dobra Mroczki, Kawki i Pągry. Maciej, Podwojewodzy-Łomżyński, przez Uchwałą Sejmową z roku 1788, był wyznaczony na Kommissarza do Ziemi łomżyńskiej, dla wykazania z dóbr Ziemskich podatku ofiarą zwanego. Jakób, w roku 1791 Orderem Sgo Stanisława zaszczycony został.

Zielińscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tej rodziny Feliks z Zielony Zieliński, jeszcze w roku 1545 urząd Sędziego Ziemskiego Płockiego sprawował.

Żbikowscy. Kazimierz, w roku 1712 posiadał dobra Brodowo-Witoj w Ziemi Zakroczymskiej. Wojciech, w roku 1756 dobra Żbiki-Antosze w Ziemi Ciechanowskiej dziedziczył.

HERB GRZYMAŁA 2.

Tak jak w pierwotnym herbie Grzymała, brama o trzech wieżach otwarta na zewnątrz, lecz z podniesioną kratą bez rycerza. Szczyt jak w poprzednim herbie.

Używają go:

Bartoldowie, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej osiedli. Z tych Wojciech, Skarbnik Trębowelski, w roku 1753 dobra Cierzpigorz posiadał. Błażej, w roku 1764- nominacyę na urząd Podstolego Przasnyskiego otrzymał, tudzież nabył dobra Sątrzaska, które po śmierci jego, synowie Józef i Tomasz odziedziczyli.

Frankenbergowie, w dawnem Województwie Kaliskiem . Z tej rodziny Stanisław Frankenberg, -Łowczy

Mielnicki, w roku 1756 nabył dobra Oszczeklin i Baszewy.

Przybyszewscy, w dawnem Województwie Wołyńskiem. Jakób, w roku 1773 sprawował urząd Pisarza Grodzkiego Krzemienieckiego.

Znatowiczowie, w dawnem Województwie Trockiem. Stanisław Znatowicz, w roku 1791 nominacyę na urząd Rotmistrza Powiatu Kowieńskiego otrzymał.

HERB GRZYMAŁA 3.

Brama jak w pierwotnym herbie Grzymała, tylko o trzech wieżach równych. W szczycie hełmu w miejscu strusich, pióra pawie.

Używają go:

Łubańscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem osiedli tych Feliks z Lubani Lubański, W ojski Chęciński, w roku 1772 sprzedał dobra swoje Krassów i Podłazie.

Słomowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tych Andrzej, w roku 1789 był dziedzicem dóbr Słomowa

Turzańscy, w dawnej Ziemi Lwowskiej. Andrzej, w,roku 1715 nominacyę na urząd Wojskiego tejże Ziemi otrzymał.

HERB GRZYMAŁA 4.

Tarcza jak w herbie Grzymała 3. W szczycie hełmu strusie pióra.

Używają go:

Hertykowie, w dawnem Województwie Wileńskiem osiedli. Z tej rodziny Krzysztof Hertyk, Kapitan Wojsk Jego Królewskiój Mości Króla Polskiego, w roku 1792 dobra Pacyniany w Powiecie Słonimskim położone, bratu swemu Adamowi Rejnholdowi Hertykowi na własność ustąpił.

HERB GRZYMAŁA 5.

W polu złotem raur w sześć rzędów cegieł, o trzech blankach, na nim trzy podobne wieże z których środkowa wyższa. W szczycie hełmu skrzydło orle barkiem w prawo, strzałą w lewo przeszyte.

Używają go:

Żbikowscy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej osiedli. Z tej rodziny pochodził Michał po Stefanie Żbikowski, który w roku 1 737 na dobrach dziedzicznych Borze-Przechy, dla żony swojej Małgorzaty Grochowskiej, summę posagową ubezpieczył.

HERB GRZYMAŁA 6.

Tarcza jak w herbie Grzymała 5, tylko z trzema wieżami równemi. Szczyt hełmu jak w pierwotnym herbie Grzymała.

Używają go:

Łagunowie. Paweł, Grzegorz i Tomasz synowie Marcina, w roku 1733 podzielili się dobrami Pokojewo, po ojcu odziedziczonemi. Adamiowczy Przemyślski, w roku 1762 dobra -Łaguny-wielkie i małe w Ziemi Ciechanowskiej dziedziczył. Stefan, w roku 1739 był właścicielem dóbr Stawiane w Powiecie Wąsowskim.

Pęczkowscy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej. Józef, w roku 1771 dobra Slassy tamże posiadał.

HERB GULCZ.

Na tarczy niemieckiej, w polu niebieskiem krokiew złota, pomiędzy trzema takiemi i lilijami. W szczycie hełmu, wychodzi panna w białej szacie z obciętemi rękami i rozpuszczonym warkoczem; mająca utkwione w głowie trzy wrzeciona przędzą obwinięte. W pobocznicach dwa rycerze w zbrojach z włóczniami, do siebie zwróceni i rękami na zewnątrz pod boki podparci.

Używają go:

Golczowie, w dawnem Województwie Poznańskiem osiedli. Z tych Franciszek Bogusław Gołcz, swojem i brata rodzonego Karola Henryka imieniem, w roku 174-5 sprzedał dobra dziedziczne Prusinowo. Zaś Henryk Gołcz, Starosta Wałecki, w roku 1756 nabył tamże dobra iubno.

HERB GUTAG.

W polu czerwonem na barku podkowy trzy pióra strusie, pomiędzy dwiema gwiazdami złotem i, w środku podkowy takaż gwiazda. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Gutakowscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem osiedli.

Tych Ludwik Gutakowski, Starosta Kampinoski i Podkomorzy Wielkiego Księztwa Litewskiego, Oorderami Orła Białego i Sgo Stanisława, w roku 1791 przez Króla Stanisława Augusta zaszczycony został. Tenże sam, Był później Senatorem -Wojewodą i Prezesem Senatu Królestwa Polskiego. Syn zaś jego Wacław Gutakowski, Koniuszy Dworu Jego Cesarskiej Mości, udowodniwszy przed Byłą Deputacyą rzeczonego Senatu, prawo do używania tytułu Hrabiego, zamieszczony został na liście Hrabiów w roku 1824. ogłoszonej; z mocy czego, jest obecnie do Ksiąg Szlachty Królestwa wpisany.

HERB GWIAZDZICZ

Tarcza, księżycem złotym rogami na dół obróconym, w połowie podzielona; na księżycu w górnem polu niebieskiem krzyż kawalerski złoty, a pod księżycem w polu srebrnem gwiazda złota. W szczycie hełmu trzy pióra strusie, nad środkowem ta każ jak w tarczy gwiazda.

Używają go:

Brykczyńscy, pochodzący od Antoniego, który za zasługi dla kraju i wierność dla Monarchy, miał sobie nadane Szlachectwo dziedziczne wraz z herbem powyższym, dyplomem Króla Polskiego Stanisława Augusta, w roku 1791 podpisanym.

HERB HABDANK.

W polu czerwonem dwie krokwie srebrne z końcem ściętemi, w wierzchołkami i na dół zwrócone, a ramionami z sobą w kształcie litery W złączone. W szczycie hełmu takież krokwie.

Używają go:

Abłamowiczowie, w dawnem Województwie Wileńskiem osiedli. Z tych Ignacy Abłamowicz, mając sobie przez Heroldyą Cesarstw a w dniu 22 Września 1838 roku do No 2022 przyznane Szlachectwo, jako od roku 1675 udowodnione, wpisany został z mocy Artykułu 27 Prawa o Szlachectwie, do K siąg Szlachty Królestwa.

Abramowiczowie, przydomku Skarbek, w dawnem Województwie Bracławskiem. Z których Antoni, Konstanty, Józef i Jan, bracia rodzeni, odziedziczone tamże po ojcu swym Adamie Abramowiczu, dobra Siemaszkiszki, w roku 1743 sprzedali.

Ankwiczowie, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Wawrzyniec z Posławic Skarbek Ankwicz, Cześnik Pilzneński, w roku 1774 dobra Niegosławice posiadał.

Bardzińscy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem. Tam Wojciech i Józef, w roku 1753 po ojcu swym Janie z Bardzinina Bardzińskim, Cześniku Łęczyckim, dobra Głaznówi Pniewko odziedziczyli.

Białobrzescy, w Mazowszu. Z tych Wojciech, w nagrodę czynów wojennych, od Jana, Starszego Księcia Mazowieckiego, w roku 1393 otrzymał na własność trzydzieści włók ziemi Białobrzeg zwanej. Potomkowie tegoż Wojciecha, ciągle dziedzicząc dobra Białobrzegi, około roku 1651 od tychże, nazwisko Białobrzeskich przyjęli. Franciszek Białobrzeski, Cześnik Brzeziński, w roku 1759 dobra swoje Domiechowice w Województwie Sieradzkiem, synowi swemu Józefowi ustąpił.

Białopiotrowiczowie, w dawnem Wielkiem Księztwie Litewskiem. Z tych Jerzy Białopiolrowicz, i owczy Lidzki, Sędzia Grodzki Nowogrodzki, w roku 1780 był Posłem na Sejm z Województwa Inflantskiego.

Białoskórscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Jakób, w roku 1730 dobra Michalcze tamże posiadał. W Ziemi Dobrzyńskiej inny Białoskórski tegoż samego imienia, w roku 1742 wieś Głęboczek dziedziczył.

Borowscy. Adam, w roku 1653 był Posłem na Sejm. Jan, w roku 1694 nabył dobra Sarnowo w Ziemi Dobrzyńskiej. Franciszek w roku 1704 sprawował urząd Podczaszego Kijowskiego.

Budziszewscy, w dawnej Ziemi Nurskiej. Z tych Mateusz Konstanty, w roku 1718 sprawował urząd Miecznika tejże Ziemi; zaś Antoni, tamże w roku 1763 dobra Budziszewo exoty posiadał.

Chorzewscy. Jan, w roku 1693 był mianowany Podkomorzym Nowogrodzkim.

Czarkowscy, w dawnej Ziemi Drohickiej. Z tych Jakób, w roku 1675 nabywał dobra Swięck-Maćkowiąta,

Doboszyńscy, w dawnem Województwie Trockiem. Z tych Józef syn Kajetana, Skarbnika Trockiego, w roku 1794 dobra Prepunty posiadał.

Dowgiałowiczowie, w dawnem Województwie Trockiem . Z tych Jerzy Dowgiałowicz, w roku 1768 sprzedał dobra swoje Orzechowo, inaczej Prokopowszczyzna zwane.

Dunikowscy. Michał, w roku 1790 urząd Stolnika Halickiego od Króla Polskiego otrzymał.

Gembarzewscy. Paweł, w roku 1767 sprawował urząd Sędziego Grodzkiego Buskiego.

Haraburdowie, w dawnem Wielkim Księzlwie Litewskiem. Jerzy Haraburda, w roku 1773 był Regentem Grodzkim Nowogrodzkim.

Kiełczewscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem. Z tych Jan Skarbek Kiełczewski, Stolnik Urzędowski, w roku 1744 dobra Chrzesne i Wujówka, po ojcu swym Remigianie odziedziczył. Antoni Kiełczewski, w roku 1752 posiadał dobra Kamieniec i Wólkę w Województwie Brzesko-Kujawskiem położone. Michał, w roku 176 9 dobra Podpunie, w Województwie Trockiem posiadane sprzedawał.

Kołaczkowscy, w dawnem Województwie Łęczyckiem. Andrzej z Konar Kołaczkowski, w roku 1679 dziedziczył część wsi Pruski; syn zaś jego Jacek, wieś Kalejczyce w Powiecie Mielnickim w roku 1760 sprzedał. Józef z Konar i Kołaczkowie Kołaczkowski, dobra swoje Swieczowa, w Województwie Sandomierskiem leżące, synowi swemu MichałowiJózefowi Kołaczkowskiemu Podczaszemu Ostrzeszowskiemu, na w łasność zupełną w roku 1722 ustąpił. Maciej z Konar Kołaczkowski, Sędzia Ziemski Poznański, w roku 1760 był dziedzicem dóbr Manieczki w Województwie Poznańskiem. Jakób, w roku 1786 dobra Marzęcice, w Województwie Sieradzkiem posiadał.

Konarscy, w dawnem Województwie Poznańskiem. Z tej rodziny Paweł Krzysztof, w roku 1710 dobra Gnuszyno nabył.

Korzybscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Adam, w roku 1731 dziedziczył tamże dobra Smardzewo-Włosty i Sniegocino.

Kossowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tych M arcin przydomku Polak Kossowski, w roku jeszcze 1544- był dziedzicem całkowitej wsi Zimne nazwanej.

Kozietulscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem. Z tych Jan Skarbek Kozietulski, w roku 1635 dobra Kozietuły ustąpił synowi swemu Marcinowi.

Kruszewscy. Rodzina liczna, i w różnych stronach kraju osiadła. Jan, w roku 1661 nabył dobra Lubicze i Trypucie w Powiecie Goniądzkim. Paweł, w roku 1738 dobra Chmielewo, Chmielewko, Dzierzgi i Zacharzewo w Ziemi Łomżyńskiej dziedziczył. A dam, w roku 1714 wsie Cybulice i Boczki-Zarzeczne; zaś Jakób, w roku 1737 dobra Borzewek i Szeligi, w Województwie Lęczyckiem posiadali. Michał, w roku 1737 dobra K ruszę, a Jakób, w roku 1779 dobra Gołuszyn z przyległościami, w Województwie Płockiem dziedziczyli. Jan, Pułkownik Wojsk Koronnych, w roku 1777 posiadał dobra Bąków, Ciepła i Świniów, w Województwie Sandomierskiem leżące. W Ziemi Bielskiej; M ateusz, w roku 1702 sprzedał dobra Kruszewo-Brodowo. Paweł, Podczaszy Ziemi Bielskiej, w roku 1733 był Posłem na Sejm. Marcin, w roku 1756 nabył tamże dobra Truskolasy Lachy i Olszyna, a Jan, Chorąży i Marszałek Sądów Kapturowych Ziemi Bielskiśj, w roku 1764 był Posłem na Sejm z Województwa Podlaskiego.

Krzywińscy, z których Stanisław, do roku 1703 sprawował urząd Podczaszego Czerniechowskiego.

Leszczyńscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tych Michał Skarbek Leszczyński, wieś Iżyce synowi swemu Józefowi w roku 1652 ustąpił. Fabian, w roku 1744- dobra Leszczyno, w Województwie Płockiem dziedziczył. Michał, Podczaszy Województwa Sandomierskiego, w roku 1769 nabył dobra Pętkowice Sandomierskie i Radomskie, Wolkę Ptaszą i Michałóww Powiecie Sandomierskiem. Józef, Cześnik Rawski, w roku 1788 był Posłem na Sejm.

Magnuscy. A ndrzej, w roku 1771 posiadał dobra Kaptury z przyległościami w Województwie Rawskiem. Tomasz, w roku 1786 dobra Biała-góra w Województwie Łęczyckiem dziedziczył.

Miłkowscy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych Kajetan z Miłkowa Miłkowski, w roku 1757 wieś Zawadkę, ojcu swemu Karolowi ustąpił. Michał, w roku 1757 nabył dobra Wolę-Babską w Województwie Rawskiem.

Odechowscy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem. Z tej rodziny Król, Cześnik Nowogrodzki i Franciszek bracia rodzeni, synowie niegdy Antoniego z Odechowic Odechowskiego, odziedziczone po tymże ojcu dobra Odechów-Zieieniew, w roku 1766 sprzedali.

Ossowscy. Bartłomiej, w roku 1733 był Posłem na Sejm.

Pękosławscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Józef z Pakosławia, Stolnik Inflancki, i Mikołaj bracia rodzeni, w roku 1703 podzielili się dobrami Chobrzany i Kalenie z przyległościami, po rodzicach na siebie spadłemi. Jan Skuba Pękosławski, Chorążyc Raw ski, w roku 759 sprzedał dobra swoje Chobrzany.

Piotrowscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Jan z Tarnówki Piotrowski, w roku 164-5 dobra Ternów i Wolę-Tarnowską sprzedał.

Radońscy, przydomku Skarbek, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Antoni, Sędzia Grodzki Chęciński, w roku 1750 urząd Podstolego Opoczyńskiego otrzymał; a Jan, w roku 1773 nabył dobra Rogienice, Ogarka i Szczodrów z przyległościami.

Radziątkowscy, w dawnem Województwie Ręczyckiem. Z tych A ndrzej, w roku 1739 posiadał dobra Rużyce-Zmijowe,

Rogozińscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem . Z tych Mikołaj, Cześnik Kaliski, w roku 1600 był dziedzicem dóbr Rząsna. Piotr, w roku 1652 wieś swoją Prądzewo w Województwie Łęczyckiem sprzedawał.

Rudzcy, przydomku Skarbek, w dawnej Ziemi Czerskiój. Z tych Jan Pisarz tejże Ziemi, w roku 1713 posiadał dobra Rudki i Rykały; tenże sam około roku 1725 sprawował urząd Podkomorzego Czerskiego. Aleksander, był dziedzicem dóbr W arpęsów, Rudy i Ciechlina, które po jego śmierci, synowie Paweł i Józef, pomiędzy siebie w roku 1715 rozdzielili. Stefan, Skarbnik Bracławski, w roku 1756 odziedziczył po ojcu swym Janie dobra Sanki. Antoni, roku 1773 urząd Komornika Ziemi Czerskiej sprawował.

Skarbkowie. Fryderyk iJózef, udowodnili przed byłą Deputacyą Senatu Królestwa, prawa swoje do używania tytułu Hrabiów i byli pomieszczeni na liście Hrabiów, w roku 1824 ogłoszonej; z tej zasady do Ksiąg Szlachty wpisani zostali.

Słąnkowie, w dawnej Ziemi Czerskiej. Z tych Jan Antoni Skarbek Słąnka, Wojski-większy tejże Ziemi, w roku 1767 posiadał dobra Dylewo i Dylewko.

Suchodolscy, w dawnem Województwie Buskiem. Z tych Piotr Adam, w roku 1700 nabył od matki swej dobra, miasto Rejowiec z trzema przyległemi wsiami.

Tafiłowscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Z tych Janusz, posiadał dobra Kurzatki, któremi się w roku 1475 ośmiu jego synów podzieliło. Potomkowie rzeczonego Janusza, dziedzicząc jedni po drugich, części dóbr Kurzatki, dla odróżnienia swoich posiadłości, takowe nazywali: Kurzatki-Dzierzbia, Teofile i Tafiły; posiadacze zaś tej ostatniej nieruchomości, około roku 1557 Tafiłami, a nareszcie w roku 1682 Tafiłowskiemi pisać się poczęli.

Toczyłowscy, w dawnem Województwie Trockiem. Z tych Franciszek, w roku 1750 dobra Łabętnik, Skrodzkie i Czarną-wieś posiadał.

Toczyscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Jerzy, w roku 1665 był mianowany Komornikiem Ziemskim Drohickim.- W Ziemi Liwskiej Marcin Toczyski, w roku 1715 nabył dobra Makowiec; syn zaś jego Mateusz, Sędzia Kapturowy, w roku 1764 był Posłem na Sejm Elekcyjny.

Watraszewscy, w dawnem Województwie Mińskiśm. Z tej rodziny Julian Bartłomiej, w roku 174-0 sprzedał dobra-Łowniany-Watraszyszki. Waźyńscy, pochodzący od Macieja Sylwestra, któremu za odznaczenie się w zawodzie Wojskowym, Król Polski Zygmunt, dziedziczne szlachectwo wraz z herbem Habdank, dyplomem z roku 1601 udzielił. Zygmunt Ważyński, w roku 1733 nabył dobra Sąchocin-Praga, Czyżewo, Badurki i Suchardy, w Ziemi Wyszogrodzkiej leżące.

Woyczyńscy, w dawnem Województwie Rawskiem. Z tych Teodor na Wodziczny Skarbek Woyczyński, Podkomorzy tegoż Województwa, w roku 1785 Orderem Sgo Stanisława był ozdobiony.

Wojewódzcy. Kazimierz, w roku 1719 sprawował urząd Burgrabiego Ziemskiego Poznańskiego. Piotr, w roku 1731 nominacyę na urząd Podstolego Smoleńskiego pozyskał. Tenże sam Piotr, w roku 1750 dobra W ojexvódki-Panki i Nagórne, w Ziemi Drohickiej położone, ustąpił synowi swemu Pawlowi. Andrzej, w roku 1769 urząd Komornika Ziemskiego Liwskiego sprawował. Antoni Franciszek, Burgrabia Grodzki Drohicki, w roku 1792 wieś dziedziczną Sosnową w Ziemi Liwskiej leżącą sprzedawał.

Wychowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Józef, w roku 1750 dobra ziemskie w Powiecie Mielnickim nabywał.

HERB HABDANK 2.

W polu czerwonem krokiew srebrna. W szczycie hełmu takie same godła, jak w herbie Habdank pierwotnym.

Używają go:

Trzebińscy, pochodzący od Ignacego Trzebińskiego, Szambelana Jego Królewskiej Mości Stanisława Augusta, którego tenże Monarcha, w roku 1792 orderem Śgo Stanisława zaszczycił.

HERB HABDANK 3.

Na tarczy takie same godła jak w herbie Habdank pierwotnym. W szczycie hełmu wychodzi lew złoty w lewo, w łapach znak podobny jak w tarczy trzymający.

Używają go:

Białoskórscy, w dawnem Województwie Kaliskiem osiedli. Z tej rodziny Józef Białoskórski, w roku 174-7 dobra ziemskie Legniszew posiadał.

HERB HABICH.

Na tarczy dwudzielnej, w prawej połowie niebieskiej, w lew ej czerwonej, w pierwszej pół koła srebrnego od wozu ;- w drugiej pół jastrzębia w lewo, w samym środku z sobą złączone. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Habichowie, w dawnem Wielkiem Ksiąztwie Litewskiem zamieszkali. Z tych Jan Habich, w roku 1778 otrzymał nominacyę na urząd Komornika Ziemskiego Starodubowskiego.

HERB HAGEN.

Na tarczy dwudzielnej, w prawem polu czerwonem nożyce do strzyżenia owiec końcami w górę,- w lewem zaś srebrnem trzy pasy zielone. W szczycie hełmu dwa skrzydła orle srebrne, na każdem trzy pasy zielone. Labry z prawej strony tarczy zielone, a z lewej czerwone, jedne i drugie srebrem podszyte.

Używają go:

Hagenmeystrowie, pochodzący od Henryka Joachima Hagen-Mejstra, Kapitana wojsk Cesarsko-Rossyjskich, który uchwałą Sejmu z roku 1768 do używania przywilejów szlachectwa Polskiego został przypuszczony.

HERB HASSELQUIST.

Tarcza przećwiertowana ze skrajem złotym, w polach na krzyż czerwonych i niebieskich, w pierwszem i czwartem z prawego boku róg jeleni o pięciu sękach, a z lewego róg bawoli; w drugiem i trzeciem trzy wstęgi srebrne w lewo, z których środkowa pomiędzy czterema złotemi gwiazdami. W szczycie hełmu takież dwa rogi jak w tarczy. Labry z prawego boku czerwone, a z lewego niebieskie, srebrem podszyte.

Używają go:

De Hasselquistowie. Karol Fryderyk de Hasselquist, Doktór Medycyny i były Konsyliarz Króla Polskiego Stanisława Augusta, w roku 1807 od Franciszka I Cesarza Austryackiego, Króla Galicyi i Lodomeryi, do którego część kraju obecnie Królestwo Polskie składającego należała, miał sobie nadane szlachectwo dziedziczne i dyplom na takowe wraz z herbem powyższym pozyskał.

HERB HAUBICKI.

W polu niebieskiem jastrząb lecący w prawo, i w szponach gołębia trzymający. W szczycie hełmu ogon pawi.

Używają go:

Płacheccy, rodzina w dawnem Województwie Chełmińskiem osiadła. Z niej Tyburcyusz Płachecki, w roku 1765 nabył tamże dobra ziemskie Trzepcz, które później synowie jego Władysław i Ferdynand odziedziczyli.

HERB D’HAUTERIVE.

W polu czerwonem wstęga złota w lewo. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Valentin d'Hauterive, rodzina w dawnem Województwie Poznańskiem osiadła. Z niej pochodzący Piotr Dawid Valentin, w roku 1775 dobra Lagenhoff w Powiecie Wałeckim leżące posiadał.

HERB HEPPEN

Na środek tarczy przećwiertowanej rzucona mniejsza tarcza, na której w polu niebieskiem skała o trzech wierzchołkach; nad środkowym sierp ostrzem w prawo. W polach głównej tarczy, na krzyż złotych i czerw onych: w pierwszem praw a połowa orła czarnego dwugłowego,- w drugiem lew złoty, ukoronowany, w lewo,- w trzeciem takiż lew w prawo, - a w czwartem, lewa połowa orła podobnego jak w pierwszem polu. W szczycie hełmu pomiędzy dwoma skrzydłami orlemi czarnem i, żniwiarz w czapce i ubraniu niebieskiem, sierp w prawej ręce trzymający, a lew ą pod bok podparty. Labry z prawej strony tarczy czarne, z lewej czerwone, jedne i drugie złotem podszyte.

Używają go:

Heppenowie, pochodzący od Adama Heppena, Porucznika w Królewiczowskim Regimencie pieszym dawnych W ojsk Polskich, który przez Uchwałę Sejmu z roku 1768, do używania przywilejów szlacheckich przypuszczony został.

HERB HERBURT.

W polu czerwonem jabłko, dwoma złoto oprawnemi mieczami od górnych kątów tarczy, a jednym od dołu przeszyte. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Hewellowie, rodzina w dawnem Województwie -Łęczyckiem osiadła. Z niej pochodzący Antoni Hewell, w roku 1736 dziedziczył tamże wieś Wolę-Tębską.

Heybowiczowie, w dawnej Ziemi Bielskiej. Z tych Adam Heybowicz, Cześnik Brański, dobra swoje Grabów, na własność zupełną bratu stryjecznemu Tadeuszowi Heybowiczowi, w roku 1776 ustąpił.

Modzelewscy, w dawnej Ziemi-Łomżyńskiej. Z tych Andrzej, był Posłem z tejże Ziemi na Sejmie Elekcyjnym w roku 1764 odbytym. W Ziemi Wiskiej, Kazimierz na Modzelach Modzelewski, Pisarz tejże Ziemi i Grodu, w roku 1735 był obrany Posłem na Sejm. W Ziemi Zakroczymskiej Jan Modzelewski, Komornik tejże Ziemi, w roku 1760 posiadał dobra Kamieniczkę. Adam, dziedziczył tamże dobra Pijanowo Bargły, któremi się po jego śmierci w roku 1771, pomiędzy innemi synowie Józef, Krzysztof i Ignacy podzielili.

HERB HERBURT 2.

W tarczy jabłko podobnie jak w pierwotnym herbie Herburt, trzema mieczami przeszyte; na jabłku srebrny krzyż zwyczajny, W szczycie hełmu trzy strusie pióra.

Używają go:

Modzelewscy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej rozkrzewieni. Z tych Wojciech Modzelewski, w roku 1756 dobra Słonczewo - Dziki z przyległościami, prawem zupełnej własności posiadał.

HERB HIGERSBERGER.

Na tarczy dwudzielnej, w prawem polu czerwonem lew srebrny w prawo,- w lewem zaś niebieskiem dwie wstęgi czerwone, nieco ku lewemu schylone. W szczycie hełmu wychodzi lew srebrny w prawo, z kilofem górniczym w prawej łapie, a po bokach tegoż hełmu dwa skrzydła orle czarne.

Używają go:

Higersbergerowie. Z tej rodziny Andrzej Iligersberger, Chorąży Wojsk Koronnych, wieś Ożochówką w Województwie Bracławskiem leżącą, w roku 1763 Kacprowi Dąbrowskiemu sprzedał.

HERB HOLOBOK.

W polu czerwonem pół łososia głową w górę. W szczycie hełmu pomiędzy dwiema trąbami, wychodzi podobne pół łososia.

Używają go:

Lipniccy, w dawnem Województwie Brzeskiem osiedli. Z tych Łukasz z Lipnik Lipnicki, w roku 1729 dobra swoje Motykały, za summę złotych 20,500 sprzedał Floryanowi Grabowskiemu, Horodniczemu Brzeskiemu.

HERB IŁGOWSKI.

W polu czerwonym strzała srebrna, u dołu w kształt Habdanku rozdarta, w połowie strzały zawieszony pierścień. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Szumkowscy, w dawnem Województwie Trockiem osiedli. Z tej rodziny Wiktor Szumkowski, Krajczy i Rejent Ziemski, w roku 1786 nominacyę na urząd Sędziego Grodzkiego Grodzieńskiego, a w r. 1794 na urząd Cześnika Mereckiego otrzymał.

HERB JACYNA

W polu czerwonem, podkowa srebrna barkiem w górę; w środku podkowy, z prawej strony srebrna strzała, u dołu rozdarta, zeleźcem w górę, a z lewej półtora takiegoż krzyża. W szczycie hełmu trzy pióra strusie.

Używają go:

Gardoccy, w dawnej Ziemi W izkiej rozkrzewieni. Z tej rodziny Krzysztof syn Stanisława, był dziedzicem dóbr Gardoty, Grzymki i Arciszewo, na których w roku 1669 dla żony swej Elżbiety z Kossakowskich summę posagową zabezpieczył.

HERB JAKUBOWICZ.

W polu zielonem baran na murawie w lewo, czerwoną chorągiewkę prawą nogą trzymający. W szczycie hełmu skrzydło orle barkiem w lewo, strzałą w lewo przeszyte.

Używają go:

Jakubowiczówie-Paschalisowie, pochodzący od Paschalisa Jakubowicza, który w nagrodę położonych zasług przez wprowadzenie do kraju użytecznych fabryk, herb ten wraz z dziedzicznem Szlachectwem m iał sobie nadany; dyplomem Króla Polskiego Stanisław aA ugusta, z dnia 8 Marca 1791 roku.

HERB JAKUBOWSKI.

W polu czerwonem topór srebrny ze złotem toporzyskiem, nieco nachylony w prawo; na toporze gołąb’ biały z podniesionemi skrzydłami w prawo, po za gołębiem gwiazda złota. W szczycie hełmu trzy pióra strusie. W pobocznicach z prawego boku tarczy orzeł biały, odwrócony, ze spuszczonemi na dół skrzydłami, z lewego zaś lew.

Używają go:

Jakubowscy, pochodzący od Michała, Kazimierza i Felicyana Jakubowskich synów Franciszka, którzy herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, dyplomem Króla Polskiego Stanisława Augusta, z dnia 24 Grudnia 1764 roku mieli sobie nadany.

HERB JANINA.

W polu czerwonem tarcza rycerska. W szczycie hełmu ogon pawi.

Używają go:

Łęscy, przydomku de Zem, pierwotnie w dawnem Województwie Sandomierskiem rozkrzewieni. Z tych Stanisław, w roku 1586 był dziedzicem dóbr Karczmy i Woli-Korhowój.

Piaseccy. Jan z Piaseczna Piasecki, Stolnik Lubelski, w r. 1671 dobra Nasławice i Węgierce, a w roku 1676 dobra Ranachów-Kroczów, w Województwie Sandomierskiem posiadał. Jan z Piasków Piasecki, W ojski Nurski, w roku 17 24 wieś Szadurki w Województwie Lubelskiem sprzedał. Franciszek, Podczaszy Smoleński, w roku 1750 nabył dobra Gołąbki z częściami na wsiach Mory i Niecki w Ziemi Warszawskiej.

Podlodowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Franciszek z Przytyka Podlodowski, Cześnikiewicz Różański, wr. 1754 sprzedał dobra Wrzos, Żerdź i Jabłonnę.

Pszonkowie, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Bogusław na Strzeżkowicach Pszonka, Podwojewodzy Lubelski, wr. 1721 nabył tamże dobra Kawęczyn.

Rzeczyccy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Andrzej, Podkomorzy Lubelski, posiadał dobra Rzeczycę, Wieniawę, Janinę, Lychów i Olbięcin z przyległościami, które w roku 1628 po jego śmierci, synowie: Jerzy Starosta Urzędowski, Jan, Marek, Mikołaj i Stanisław, pomiędzy siebie rozdzielili.

Smosarscy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej. Z tych Ludwik w roku 1741 urząd Burgrabiego Grodzkiego Ciechanowskiego sprawował.

Stoińscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Hiacynt ze Stojęszyna Stoiński, Sędzia Ziemski Lubelski, w roku 1720 nabył miasto Modliborzyce z pięcioma wsiami.

Suchodolscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Józef z Suchodołów Suchodolski, Podczaszy Winnicki, w roku 1747 nabył dobra Staw ce, w Powiecie Urzędowskim. Aleksander z Suchodołów Suchodolski, Skarbnik Zytomirski, w roku 1763 był dziedzicem dóbr Palikije i Miłocin. Walenty, Deputat na Trybunał Koronny, w roku 1791 orderem Sgo Stanisława był zaszczycony. Jan i Franciszek Suchodolscy, udowodnili swoje prawa do używania tytułu Hrabiów, przed byłą Deputacyą Senatu Królestw aisą zamieszczeni na liście w roku 1824 ogłoszonej; w skutek czego do Ksiąg Szlachty wpisani zostali.

Unieszowscy, w dawnem Województwie Poznańskióm. Z tej rodziny Remigian, w roku 1720 urząd Burgrabiego Ziemskiego Kościańskiego sprawował.

Wierzbiętowie. Stanisław Doruchowski-Wierzbięta, Sekretarz Królewski, w roku 1627 Deputatem na Trybunał Koronny Radomski, przez Króla Zygmunta III był wyznaczonym.

Zyrzyńscy. Jan z Lubawicy Zyrzyński, w roku 1662 wieś Lukawkę w Województwie Lubelskiem dziedziczył. Aleksander, Podczaszy Wiłkomirski, w roku 1762 wieś Sycanów w Województwie Sieradzkiem posiadał.

HERB JANINA 2.

W polu czerwonem tarcza rycerska nieco w lewo zwrócona. W szczycie hełmu pięć piór praw ich białych .

Używają go:

Sobiescy. Rodzina starożytna w dawnej Ziemi Stężyckiej rozkrzewioną. Z tej Stanisław z Sobieszyna Sobieski, w roku 1574 posiadał dobra Sobieszyn, które po jego śmierci, synowie Jan Sędzia Ziemski Stężycki, i Wojciech Sobiescy, pomiędzy siebie rozdzielili. Z tej rodziny Jan Sobieski, Hetman Wielki Koronny, w roku 1676 Królem Polskiem obrany został.

HERB JASIEŃCZYK

W polu niebieskiem klucz złoty zębem do góry, w prawo. W szczycie hełmu pięć piór strusich.

Używają go

Barcikowscy, w dawnem Województwie Płockiem osiedli. Z tych Stanisław, odziedziczywszy po swym ojcu dobra Barcikowo, takowe w roku 1765 sprzedawał

Barzykowscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Z tej rodziny Józef, syn Wojciecha Miecznika tejże Ziemi, w roku 1761 dobra Rogienicewielkie i Drożęcin-Lubiejewo posiadał.

Bielscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Kazimierz, Cześnik W arszaw ski, w roku 1713 nabył dobra Łysołaje.

Boscy. Feliks z Bożego Boski, w roku 1682 w posiadanie dóbr Niedabyl, Ryszki i Dziewisze w Ziemi Czerskiej wprowadzony został. Teodor Dezyderyusz, w roku 1756 dziedziczył dobra Rokitnicę, Zdżary, Jankowice, Marcinków i Godżmierz w Województwie Rawskiem. Kazimierz, Starosta Stromiecki, w roku 1771 zostawił w spadku swoim synom: Feliksowi, Andrzejowi, Janowi i Ignacemu, miasto Głowaczów z pięcioma Avsiami a w Województwie Sandomierskiem.

Burscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Franciszek, Podwojewodzy Ciechanowski, A w roku 1779 nabył tamże wieś W olę-Szydłowską.

Jabłońscy. Rodzina licznie rozkrzewiona i różne strony kraju zamieszkująca. Z niej Paw eł, w roku 1700 dobra Dobki i Zambrowizny w Ziemi Bielskiej dziedziczył. Stanisław R espont-Jabłoński, Cześnik Różański, w roku 1742 wieś Koczania, a Antoni, w roku 1771 dobra Pęgowo-ładawy, w Województwie Sieradzkiem posiadali. Konstanty , Podczaszy -Łomżyński, w roku 1751 urząd Burgrabiego Poznańskiego sprawował. Adam z Jabłoni-Samsonów Jabłoński, Pisarz Ziemski i Grodzki łomżyński, w roku 1776 był Posłem na Sejm; a później Orderem Sgo Stanisława zaszczycony został. Franciszek, w roku 1777 urząd Sędziego Ziemskiego Nowogrodzkiego sprawował i był orderem Śgo Stanisława ozdobiony.

Jasieńscy, w dawnem Województwie Pomorskiem. Z tych Antoni, Sędzia Ziemski Tczewski, w r. 1764 był Posłem na Sejm z Powiatu Puckiego.

Jaśkowscy, w dawnem Województwie łęczyckiem. Z tych Jan Jaśkowski, Wojski łę czycki, w roku 1788 był Deputatem z tegoż Województwa na Trybunał Koronny Piotrkowski.

Karczewscy. Stefan, Kasztelanie Halicki, a w roku 1710 wieś Kąkolewo w Województwie Poznańskiem dziedziczył. Antoni, Pisarz Ziemski i Grodzki Czerski, w roku 1738 na urząd Kasztelana Liwskiego postąpił.

Klukowscy, w dawnej Ziemi Liwskiej. Z tych Jan, Atroku 1764 był Posłem na Sejm z tejże Ziemi.

Kluszewscy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej. Z tych Jakób, w roku 1773 przysięgę na urząd Burgrabiego tejże Ziemi wykonywał.

Krajewscy. Rodzina licznie rozkrzewiona i różne strony kraju zamieszkująca. Z niej Jan, av roku 1 623 był dziedzicem dóbr KrajerroBiałe, Faszcze, Jabłoń i Górki w Ziemi Łomżyńskiej. Jakób w r. 1724, a syn jego Tomasz, Komornik Ziemski Zambrowski, w roku 1756 dobra Krajem-Brzozowo av tejże Ziemi leżące posiadali. Kazimierz, Podczaszy Zydaczowski, w roku 172 8 dobra Krajem-Paduchy i Pstrągi, sprzedał Kazimierzowi Krajewskiemu, Komor nikowi Ziemskiemu, Burgrabiemu Grodzkiemu Zambiwskiemu i dziedzicowi dóbr Krajewo-Korytki z przyległościami. Michał, w roku 1791 urząd Komornika Ziemi -Łomżyńskiej sprawował. Stanisław, A w roku 1694 w Ziemi Wizkiej wieś Grądy dziedziczył. Piotr, w roku 1703 dobra Zbrochy, Kamień i Międzyleś w Ziemi Ciechanówskiej posiadał. Jan, w roku 1767 urząd Burgrabiego Grodzkiego Liwskiego wypełniał. Jakób, w roku 1688 był Komornikiem Ziemskim Zawskrzyńskim; a Tomasz, Chorąży Czerniechowski, w roku 1767 nabył dobra Pepłowko w Województwie Płockiem. Józef z Prowincyi Pruskiej, a Jan Chorąży Ziemi Michałowskiej, byli z Województwa Chełmińskiego, Posłami na Sejmie Elekcyjnym w roku 1733 odbytym. Wojciech Krajewski, w roku 1775 dyplom na Szlachectwo z herbem Jasieńczyk, od Króla Stanisława Augusta pozyskał.

Krulikiewiczowie. Antoni Królikiewicz, w roku 1763 nominacyę na urząd Łowczego Mielnickiego otrzymał.

Michałowscy. Z tych Jan, popadłszy in abusum nobiłitatis, Uchwałą Sejmu z roku 1790 był rehabilitowanym. Jan Nepomucen, w roku 1792 nominacyę na urząd Chorążego Lwowskiego otrzymał. Jan, Burgrabia i Kommissarz Ziemi Liwskiej, w roku 1792 przez Obywateli tejże Ziemi, Pisarzem Aktowym obrany został.

Mijakowscy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych Stanisław, przed rokiem 1624 posiadał dobra Krasne i Lasocice.

Przeradzcy, w dawnem W ojewództwie Kaliskiem. Z tych Józef, w roku 1751 Wieś Trzebowo nabywał.

Przybysławscy, w dawmem Województwie Poznańskiem. Z tych Antoni, w roku 1738 nabywał tamże dobra Linie i Zawada.

Radońscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Adam, Starosta Inowłodzki, posiadał dobra Szadek, Majków i Bronczyn z przyległościami, które av roku 1719 synowie: Jan, Antoni, Maciej i Aleksander, pomiędzy siebie podzielili. Piotr, w roku 1739 nabył dobra Magnuszewice.

Śliwowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Serafin, w roku 1561 dobra Sliwowo-Jankowice i Zembrowiznę, czterem synom swoim ustąpił.

Zbroscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem. Z tych Adam, w roku 1722 wieś Zbrosko dziedziczył.

Żebrowscy, różne strony kraju zamieszkiwali. Jan, Podsędek Ziemski Zambrowski, posiadał dobra Żebry z przyległościami w Powiecie Koleńskim, któremi się w roku 1641 synowie: Jakób, Szymon, Jan i Stanisław podzielili. Michał, Jenerał Jego Królewskiej Mości, w r. 1675 był dziedzicem dóbr Slesina-większego, Marszewska i Bołatowizny, w Województwie Łęczyckiem. Maciej, synom swoim: Krzysztofowi, Piotrowi i Walentemu, w roku 1691 dobra Szumisz-wólkę w spadku pozostawił. Andrzej-Mikołaj na Żebrach-Wierzch lesie Żebrowski, Pisarz Ziemski i Sędzia Grodzki Lwowski, w roku 1696 był Posłem na Sejm z Ziemi Halickiej. Kazimierz, w roku 1758 dobra Wądołki-Borowe w Ziemi -Łomżyńskiej dziedziczył. Wojciech, były Sędzia Ziemski Stężycki, w roku 1792 orderem Sgo Stanisława zaszczycony został.

HERB JASTRZĘBIEC

W polu niebieskiem podkowa złota o celami w górę; w środku podkowy krzyż kawalerski złoty. W szczycie hełmu jastrząb wzlatujący w prawo, z dzwonkiem na lewej nodze; w szponach prawej nogi podobną podkowę z krzyżem jak w tarczy trzymający.

Używają go:

Adamowscy. Jerzy, syn Stanisława, Starosty Liwskiego i Kamieńczykowskiego, w roku 1587 dobra Telaki i Barchowo w Powiecie Kamieńczykowskim dziedziczył.

Adamscy, w dawnej Ziemi Drohickiśj osiedli. Z tych Kazimierz, w roku 1771 dobra Sabnie sprzedawał.

Arkuszewscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Jan, w roku 1766 dobra Szypłowo posiadał.

Balińscy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej. Z tej rodziny Jakób, Podczaszy tejże Ziemi, dziedziczył dobra Balin, Nadroże, Gulbin, Grodzisk i inne, które po jego śmierci syna wie: Jakób, Bartłomiej i Łukasz, w roku 1607 pomiędzy siebie rozdzielili.

Bartoszewscy, w dawnej Ziemi Drohickiej. Z tych Franciszek, w roku 174-5 dobra Dąbrowa-Tokary sprzedawał.

Bełdowscy, piszą się z Bełdowa. Z tych Adam, w roku 1662 summę posagową dla swój żony, na dobrach własnych Beldowie, Tuszynku, Wierzanoxvie, Zukowcu i Zgniłe błoto zwanych, ubezpieczył. Inny Adam syn Jerzego, Skarbnika Gostyńskiego, w roku 1671 dobra Łagiewniki, Skotniki, Modrzewie i Brochniec w Województwie Łęczyckiem posiadał.

Bełkowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z nich Wojciech Tomasz, dobra Jasionówkę w Powiecie Mielnickim leżące, w roku 1726 sprzedawał.

Bęscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Kazimierz posiadał tamże dobra Zuków z przyległościami, które w roku 1753 po jego śmierci synowie: Antoni, Apolinary i Stanisław odziedziczyli.

Białowiejscy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej. Z tej rodziny Antoni, w roku 1736 dobra Białowieżyno i Białowieżynek posiadał.

Bierzyńscy, w dawnem Województwie Sieradzkióm. Józef, w roku 1753 był dziedzicem dóbr Swierczyńsko.

Bobrowscy, w dawnem Księztwie Oświecimskiem. Z nich Ignacy, Cześnik Oświęcimski, w roku 1792 w nagrodę zasług, orderem Sgo Stanisława zaszczycony został.

Bogusławscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z tych Piotr, w roku 1703 wieś Bronowo, synowi swemu Wojciechowi ustąpił. Antoni, w roku 1753 dobra Mikorzyn i Lubomyśle nabywał. Walenty-Antoni na Bogusławicach Bogusławski, Starosta Płocki i Płoński, w roku 1714 dobra Trembki i Mochty w Ziemi Zakroczymskiej dziedziczył.

Borowscy, różne części kraju zamieszkiwali. Marcyan, Komornik Graniczny Wiślicki, w roku 1647 wieś Rzuchów w Województwie Sandomierskiem sprzedawał. Fabijan Wojciech, w roku 1726 wieś Dobrzyniec, a Józef w roku 1770 wieś Jastrzębie, w Ziemi Czerskiej posiadali. Kazimierz, w roku 1747 wieś Igiełce z częściami na wsi Ruszkach w Województwie Łęczyckiem nabył. Wojciech, w roku 1765 był dziedzicem dóbr Krowie, inaczej Krowi Redecz zwanych, w Województwie Brzesko-Kujawskiem położonych. Zygmunt, w roku 1766 nabył dobra Chmiele-Pogorzele w Województwie Płockiem, które po nim synowiejskiego Witalis i Krescencyusz odziedziczyli. Michał, posiadał dobra Dorposz, w Prowincyi Pruskiej, któremi się w roku 1773 synowie jego Józef i Roch podzielili.

Brudniccy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Maciej, w roku 1702 dobra Brudnice-wielkie posiadał.

Brzechffowie, piszą się z Wrzący i różne strony kraju zamieszkiwali. Gabryel Podczaszy W arszaw ski, w roku 1668 na dobrach swych Kije w Województwie Sandomierskiem położonych, summę złp. 30 00 dla kościoła Księży Karmelitów w Krakowie ubezpieczył; zaś Jan, Cześnik Żytomierski i Gabryel, synowie wyżej rzeczonego Gabryela, wr. 1699 po stryju swym Janie, dobra Roginia, Banówice, Lipnik, Szałasz, Zasąn, Łalanice, Działy i Niedzieliska- Zwyciąż, w spadku odziedziczyli. Władysław, w roku 1720 dobra Chwałkowo w Województwie Kałiskiem posiadał.

Budkiewiczowie, w dawnem Województwie Mazowieckiem osiedli. Z tych Michał Budkiewicz, w roku 1782 urząd Burgrabiego Grodu Czerskiego sprawował.

Budni. Piotr Budny, w roku 1757 był właścicielem dóbr Budnę, w Ziemi Różańskiej położonych.

Bukowscy, w dawnem Województwie Płockim. Z tej rodziny Antoni, Miecznik Czerniechowski, w roku 1765 dobra Bukowice-wielkie i małe, po ojcu swym Janie odziedziczył.

Byszewscy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem, Z tych Rafał z Drozdowa Byszewski, do r. 1727 posiadał tamże dobra Kotków, Bowyczyn i Wydrzyn. Arnold, Jenerał-Lejtenant Wojsk Polskich, Orderu abo Śgo Stanisława Kawaler, wr. 1790 orderem Orła Białego zaszczycony został. Tomasz, Rejent Ziemski łęczycki, w roku 1791 był Posłem na Sejm z tegoż Województwa. Arnolf z Drozdowa Byszewski, w roku 1755 dobra Wolę-Swiniecką i Stemplów w Województwie Sieradzkiem, po ojcu swym Franciszku odziedziczone, bratu rodzonemu Szymonowi na własność ustąpił.

Chamscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z nich Jakób, w roku 1767 odziedziczył po swym ojcu Mikołaju dobra Schabajewo.

Chełstowscy, w dawnem Województwie Rawskiem. Ztej rodziny pochodzący: Jakób, Floryan i Franciszek, w roku 1724- podzielili się dobrami Januszewo, Zalesie iKa mionne, po ojcu ich Wawrzyńcu na siebie spadłemi.

Chmielewscy albo Chmielówscy. Tadeusz Chmielewski, w roku 1763 posiadał dobra Chmielewo w Ziemi Zakroczymskiej. Wawrzyniec z Chmielowa Chmielowski, w r. 1775 urząd Podczaszego Rawskiego sprawował.

Chylewscy. Leon, Chorąży w Wojsku Koronnem, uchwałą Sejmu z roku 1768 do używania przywilejów szlacheckich był przypuszczonym, a w roku następnym dyplom Szlachectwa wraz z herbem Jastrzębiec, od Króla Stanisława Augusta otrzymał.

Chylińscy. Wojciech, w roku 1667 dobra Chyliny i Pajewo w Ziemi Różańskiej posiadał. Andrzej, w roku 1 779 nominacyę na urząd Łowczego Sanockiego otrzymał.

Cieszewscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Zygmunt Chorąży Halicki, w roku 1765 dobra Chudzynko, synowi sutemu Stefanowi na własność ustąpił. Ludwik, w roku 1774 dobra Chomentowo i Rycharcice dziedziczył.

Ciołkowscy, Antoni, Maciej i Wacław, odziedziczywszy po ojcu swym Wacławie, całkowitą wieś Kanigowo w Województwie Płockiem, takową w roku 1724 sprzedali. Franciszek, Komornik Graniczny Wyszogrodzki, w roku 1768 w posiadanie dóbr Karwowa w Ziemi Wyszogrodzkiej leżących był wprowadzonym.

Czajkowscy. Jakób, w roku 1661 dobra Lubicze i Trypucie w Powiecie Goniądzkim posiadał. A leksander, w roku 1743 był dziedzicem dóbr Osse w Województwie Łęczyckiem. Michał, w roku 1771 nabył dobra Kaptury z przyległościami w Województwie Rawskiem. Franciszek, w roku 1788 nominacyę na urząd Subdelegata Grodzkiego Opoczyńskiego otrzymał.

Czapiewscy, w dawnem Województwie Inowrocławskiem. Z tych Józef, w roku 1789 urząd Burgrabiego Grodzkiego Bobrownickiego i Sędziego Ziemi Dobrzyńskiej sprawował.

Czarnomscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z nich Maciej, w roku 1724 dobra Czarnominkomniejsze, a Jan w roku 1784 dobra Krzyżanowo tamże posiadali. Franciszek, w roku 1739 był dziedzicem dóbr Tłuchówka w Ziemi Dobrzyńskiej .

Czerniawscy, w dawnem Województwie Trockiem. Z tych Michał, Horodniczy Upitski, w roku 1749 sprzedał dobra swoje Putry, Dowbary, W odakle, Borkunce i Porawie.

Dąbrowscy. Jan i Marcin bracia rodzeni, w roku jeszcze 1501 podzielili się dobrami Dąbrowka-Nagórna i Kurzajama. Jan syn Krzysztofa, w roku 1700 był dziedzicem dóbr Przyłuski i Dziewiątki w Województwie Brzeskiem. Stefan, wroku 1756 urząd Skarbnika Owruckiego sprawował.

Dobrscy. Władysław, w roku 1696, wieś zwaną Dobra, zaś Adam trzy wsie, to jest: Radzyń, Nowąwieś i Piotrkówek, w Województwie Łęczyckiem posiadali. Jan, był dziedzicem dóbr Kraszewa, Gacułty i Sławęcina, w Województwie Płockiem, które w roku 1726 po jego śmierci, synowie: Michał, Jan i Stanisław pomiędzy siebie rozdzielili. Andrzej, w roku 1774 urząd Rejenta Mławskiego sprawował.

Domaradzcy, w dawnem Województwie Brzesko - Kujawskiem. Z tych Andrzej Jan, w roku 1713 całą wieś Oparówek tamże dziedziczył.

Domaszewscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem osiedli, i piszą się z Domaszewnicy. Z nich Jakób, w roku 1683 nabył dobra Suche-Sokolniki. Stanisław, -Łowczy Łukowski, był dziedzicem dóbr Dąbrówki Podłężnej, którą w roku 1700 synowie jego: Franciszek Podstoli Łukowski, Wojciech i Jan pomiędzy siebie podzielili.

Drągowscy, w dawnem Woojewództwie Podlaskiem. Jakób, w roku 1621 dobra Racibory-stare i nowe, synom swoim; Adamowi, Wojciechowi, Maciejowi i Pawłowi na własność ustąpił.

Drozdowscy. Jakób, Łowczy Ziemi Wizkiej, w roku 1556 urząd Starosty Wizkiego sprawował. Jacek syn Wojciecha Pisarza Ziemskiego Zawskrzyńskiego, w roku 1668 dobra Borzewo w Województwie Płockiem leżące, bratu swemu Janowi ustąpił. W alenty, w roku 1691 posiadał tamże dobra Dramino-Ropele.

Dziankowscy, w dawnem Województwie Brzesko - Kujawskiem. Z tych Antoni, Burgrahia Grodzki Gostyński, nabył w roku 1759, dobra Dziankowo z częścią Kempka nazwaną.

Dzierzgowscy, w dawnem Województwie Poznariskiem. Z tej rodziny Paweł, w roku 17 85 urząd Burgrabiego Grodu Poznańskiego sprawował.

Dziewanowscy. Juliusz, w roku 1733, był Posłem na Sejm z Województwa Chełmińskiego, a później urząd Kasztelana Chełmińskiego piastował. Józef, w roku 174-1 nabył dobra Szumanie - Pustuły w Województwie Płockiem leżące.

Dzięcielscy, w dawnem Województwie Brzesko - Kujawskiem. Z tych Bartłomiej, Czesnik Radziejowski, nabył w roku 1770 dobra Paniewko.

Dzięgielewscy. Maciej, w roku 1669 urząd Podwojewodzego Płockiego sprawował. Inny Dzięgielewski tegoż imienia, w roku 1756 był dziedzicem dóbr Dobrenice i Tłuchowo, w Województwie Płockiem. Wojciech, w roku 1781 urząd Komornika Ziemskiego Wąsoskiego sprawował.

Gaszyńscy, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych Fran ciszek z Gaszyna Gaszyński, w roku 1696 był dziedzicem dóbr Polanki niższej i wyższej.

Glińscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z nich Antoni, w roku 1723 dobra Romoka, ustąpił na własność zupełną bratu swemu Henrykowi.

Golańscy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej. Z tej rodziny Ludwik Felicyan, w roku 1791 nabył tamże trzy wsie: to jest, Załuski, Zdunówi Gostolin.

Gołascy albo Goławscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Marcyan, był dziedzicem dóbr Gołaszyna w Ziemi Łukowskiej, które po jego śmierci synowie: Jan, Kacper, Wiktoryn, Teofil Andrzej, w roku 1670 pomiędzy siebie rozdzielili.

Gorczyccy, pochodzący od Jakóba, który w nagrodę zasług wojskowych, w roku 1590 dyplom na Szlachectwo wraz z herbem Jastrzębiec, od Króla Polskiego Zygmunta III otrzymał.

Góreccy. Jan, w roku 1713 nominacyę na urząd Chorążego Bracławskiego pozyskał.

Grabkowscy, w dawnem Województwie Sandomierskim. Z tych Jan z Grabek Grabkowski, w roku 1683 nabył dobra Brudzow z przyległościami, z których wieś Zaborze w roku 1704. synowi swemu Hieronimowi na własność ustąpił. Inny Grabkowski tegoż imienia, w roku 1685 dobra Ossola, Niekraszów, Trzcianka i inne sprzedawał.

Grabowscy, w dawnem Mazowszu. Z nich Jan, w roku 1672 był dziedzicem dóbr Świdry-Dobrzyca, Mikucino-Gomółki i Gnatowo Jodłówko w Ziemi Wizkiej leżących. Krzysztof, w roku 1726 urząd Burgrabiego Grodzkiego Ciechanowskiego, a Zygmunt, od roku 1754 urząd Podsędka tejże Ziemi sprawowali.

Grudniccy, pochodzący od Krzysztofa, który w roku 1763 przez Króla Polskiego Augusta III Miecznikiem Zawskrzyńskim był mianowany.

Grzywińscy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem. Tam Stanisław, odziedziczywszy po ojcu swym dobra Turzynowo i Sitowie, w roku 1780 posiadanie takowych, prawnie miał sobie przyznanem.

Guzowscy. a w dawnem Województwie Łęczyckiem. Z tych Tomasz, Burgrabia Grodzki Gostyński, w roku 1787 dobra -Łęki posiadał.

Idźkowscy, w dawnej Ziemi Bielskiej. Adam syn Jana, Komornik Ziemski Bielski, do roku 1685 był dziedzicem dóbr Idźki-Wykno. Mateusz, Subdelegat Grodzki Brański, w roku 1721 dobra Idźki-Młynowięta i Truskolasy-Olszyna, Adamowi po Stanisławie Idźkowskiemu, na własność ustąpił.

Janikowscy. Andrzej, w roku 1713 nabył dobra Kokoszki w Województwie Pomorskiem. Stanisław, Chorąży Parnawski, w roku 1764 Suffragia z Województwem Sandomierskiem podpisał.

Jankowscy. Jan, w roku 164-3 dobra Janków-Młodzianów w Ziemi łomżyńskiej dziedziczył. W ojciech, w roku 1700, a Stefan, w r. 174-8 dobra Sm ielnik-górny i połowę dóbr Smielnika dolnego, w Województwie Brzesko-Kujawskiem posiadali.

Janowscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Stefan na Janowie Janowski, łowczy Ziemi Różańskiej, w roku 1701 nabył dobra Lewno-Kempa i Białobrzegi.

Jarocińscy, w dawnem Województwie Kaliskiem. Z nich Wawrzyniec, w r. 1723 dobra Kembłowo w Poxviecie Pyzdrskim sprzedał.

Jaślikowscy, w dawnem Województwie Lubelskiem . Tam Jakób Kazimierz z Jaslikoxva Jaślikowski, w roku 1690 dobra Wygnanowice posiadał.

Jastrzębscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Jakób, Skarbnik łukowski, w roku 1758 był dziedzicem dóbr Ostrowce.

Jeżewscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z nich Józef na Jeżewie Jeżewski, Stolnik Płocki, w roku 1744 był Posłem na Sejm. Adam-Sabba, w roku 1765 dobra Sędek, Dąmbrusk i Żydówko posiadał.

Jurkowscy, w dawnem Województwie Ruskiem. Z tej rodziny Józef, był Podczaszym Sochaczewskim, i w roku 1754 od Króla Polskiego Augusta III, pozwolenie na ustąpienie Wójtostwa Moszczany uzyskał.

Kamieńscy, różne strony kraju zamieszkiwali. Jan i Paweł bracia rodzeni, odziedziczone po swym ojcu Wojciechu, dobra Kamieńskie-wielkie i Biały-kamień w Ziemi Wizkiej, w r. 1676 Przeczkowskiemu sprzedali. Marcin, w roku 1679 dobra Kudrawka-Bobra i Kamieńskie-Jaśki Podleśne w Województwie Podlaskiem posiadał. Krzysztof, w roku 1708 był Wojskim Oszmiańskim i synom swoim Krzysztofowi i Antoniemu, dobra Kamionka i Dunajowce w Wielkiem Księztwie Litewskiem leżące, w spadku pozostawił.

Karscy, w różnych stronach kraju osiedli. Paweł, Chorąży Sochaczewski i Józef Stolnik Nurski, synowie Józefa, w roku 1737 sprze Ciapodali bratu swemu Szymonowi, dobra po ojcu odziedziczone Boxyce iSławgczyce w Województwie Sandomierskiem leżące. Michał, Chorąży Ziemi Różańskiej, w roku 1754 Posłem na Sejm z tejże Ziemi był obranym: Kajetan Alexy, w roku 1755 nabył dobra Rogalin i Gradowo w Województwie Brzesko - Kujawskiem. Antoni, w roku 1755 dobra Konarzewo Skurze w Ziemi Ciechanowskiej posiadał. Felicyau, w roku 1758 dobra Osieczek w Województwie Płockiem dziedziczył.

Karśniccy, w dawnej WielkoPolsce z Karśnic się piszą i przydomku Fundament używają Z tych F ran ciszek, Jerzy, Jan Wojski Ostrzeszowski, Stanisław Łowczy Ziemi Wieluńskiej i Andrzej, bracia rodzeni Karśniccy, w roku 1710 dobra Domanin, Kierzno, Jutrzkówi -Lubczynę po ojcu odziedziczone, między siebie rozdzielili. Jakób, wr. 1758 nabył dobra Ostrołękę w Województwie Sieradzkiem. Piotr-Franciszek, Podczaszy Wieluński, w roku 1774 dobra Rożdzały w Województwie Kaliskiem posiadał. Ludwik, Podkomorzy Ziemi Wieluńskiej, w r. 1780 nomiuacyę na urząd Kasztelana Wieluńskiego otrzymał. Jacek, Starosta Pląskowski, w roku 1789 orderem Śgo Stanisława, przez Króla Polskiego był zaszczycony.

Kiwerscy, w dawnem Województwie Brzeskiem. Z tych Król, posiadał tam że wieś Mokrany, którą po jego śmierci synowie K azim ierz i Antoni, w roku 1763 sprzedali.

Klamborowscy, w dawnem Województwie Brzesko-Kujawskiem . Z tej rodziny M ichał, w roku 1692 dobra Arciszewo-Długoszew oposiadał.

Klimaszewscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Ignacy Klimaszewski, dobra Choszczew w roku 1774- tam że dziedziczył.

Konopniccy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tych P iotr posiadał w roku 1787 dobra Milejów.

Koziebrodzcy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiój. Z tych Franciszek na Kraszewie Koziebrodzki, w roku 1706 był dziedzicem dóbr Dyblina.

Kozłowscy. Tomasz i Adryan Kozłowscy, Uchwałą Sejm uz roku 1676 za starożytną Szlachtę Polską uznani zostali. Józef, w roku 1678 dobra Płonka-K ozłyi iu piankę, a w ojciech, w roku 1726 wieś Jasionówkę, w Województwie Podlaskiem posiadali. Paweł-Jan, w roku 1683 dobra Kobierniki, a Jan, w rok u1738 dobra Lipowiec-Kościelny, w Województwie Płockiem leżące, dziedziczyli. Jan Kozłowski, w roku 1761 był posiadaczem całkowitych dóbr Zacywilki w Województwie Rawskiem. Michał Kozłowski, Stolni- kiewicz Owrucki, w roku 1769 dziedziczne dobra Kozły w Ziemi Nurskiej sprzedał. Sebastyan, w roku 1784 nominacyę na urząg Skarbnika Powiatu Sierpskiego otrzymał.

Krasowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem Z tych Stanisław Jan, w roku 1674 był Posłem na Sejm z Ziemi Drohickiój.

Krassowscy - Nestorowiczowie, pochodzący od Stefana, któremu w roku 1676 Jan III Sobieski, Król Polski, dyplom na Szlachectwo wraz z herbem Jastrzębiec udzielił.

Kraszewscy, w dawnem Województwie Inowrocławskiem. Z tych Bartłomiej, Wojski Kruszwicki, Komornik Graniczny Inowrocławski posiadał dobra Kaliskę i Tarkowo.

Krzesimowscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Andrzej z Krzesimowa Krzesimowski, Gześnik Dobrzyński, w roku 1741 sprzedał dobra swoje Ułanowice.

Kwiatkowscy, w dawnej Ziemi Warszawskiej. Józef Kwiatkowski, Skarbnik Trębowelski, w roku 1774 był właścicielem wsi Lutkówki.

Lesińscy, w dawnej Ziemi Nurskiej. Z nich Jan, w roku 1687 nabył tamże dobra Korczówkę.

Ligowscy, w dawnój Ziemi Dobrzyńskiej. Tomasz Ligowski, w roku 1762 był dziedzicem dóbr Kukowa i Grabowca.

Lutomirscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Franciszek, w roku 1767 dobra Kwasieborzyno i Brelki posiadał.

Łysakowscy. Jan Łysakowski, w roku 1723 sprzedał wieś dziedziczną Umięcino-Retki, w Ziemi Ciechanowskiej leżącą.

Machczyński dawniej Machcińscy. Z tej rodziny Jan, w roku 1712 był dziedzicem wsi Bątkowo Jeziorne w Ziemi Dobrzyńskiej Majewscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Paweł, w roku 1765 nabył dobra Bukowice Wielkie i małe.

Makomascy. Maciej, Podsędek Ziemski Płocki, w roku 1610 dobra Jeżewo, a Jakób, w roku 1698 dobra Czachówko - nowe, w Województwie Płockiem posiadali. Wincenty, w roku 1787 nabył wieś Ulinkę-małą w Województwie Krakowskiem.

Maleczyńscy, w dawnem Województwie Wołyńskiem . Franciszek Maleczyński, sprzedawał tamże dobra -Łuchcze zwane.

Malewscy. Adam Malewski, był dziedzicem dóbr Niedroża i części na Zalewie w Ziemi Wyszogrodzkiej leżących, które po jego śmierci w roku 1725 synowie: Józef, Karól Marcin, pomiędzy siebie rozdzielili. Sebastyan, w roku 1752 nabył dobra Zagrobki w Województwie -Łęczyckiem.

Maluscy, w dawnem Województwie Inowrocławskiem. Z tych Szymon, w r. 1722 dobra Maluszyn, w temże Województwie posiadał.

Mańkowscy. W ojciech, Stolnik Podolski, w roku 174-7 kupił dobra Żerniki w Województwie Płockiem. Józef i Antoni, synowie Stanislawa, Ukazem Ileroldyi Cesarstwa Rossyjskiego z dnia 8 Grudnia 1837 roku 10,795, uznani za dawną szlachtę; a jako mieszkańcy Królestwa, na lej zasadzie do Ksiąg Szlachty wpisani zostali.

Marszewscy, w WielkoPolsce. Z tej rodziny Hieronim, w roku 1630 był dziedzicem dóbr Osmolina z częściami na Kawęczynie i Kładach w Województwie Sieradzkiem. Stanisław, w roku 1699 dobra Marszewo i Modłów w Województwie Kaliskiem, synowi swemu Maciejowi, na własność zupełną ustąpił.

Matczyńscy, w dawnem Województwie Bełzkiem. Marek, w roku 1713 nabył tamże dobra Chodywańce i Zawadki.

Mierniccy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Stefan z Mironic-Kościelnych Miernicki, w roku 1664- dobra Kotlicze w Powiecie Wiślickim dziedziczył.

Mierzyńscy. Michał Mierzyński, Komornik Ziemski Płocki, w roku 1758 nabył dobra Ołganowo w Województwie Brzesko-Kujawskiem.

Milewscy. Szymon Milewski, do roku 1641 urząd Podsądka Ziemi łomżyńskiej, a Adam, w roku 1715 urząd Wojskiego tejże Ziemi sprawował. Jakób, w roku 1718 dobra Osiek w Ziemi Dobrzyńskiej posiadał. Tomasz, w roku 1773 dobra Chełchy-Chabdzino w Ziemi Ciechanowskiój dziedziczył.

Moykowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Jakób, w roku 1738 wieś W iliny-Ruś posiadał.

Morchonowiczowie. Michał Morchonowicz, w roku 1738 sprzedawał dobra W orgale.

Mossakowscy. Jan Mossakowski, w roku 1701 dobra Załe w Ziemi Dobrzyńskiej, aWawrzyniec Burgrabia Grodzki Płocki, w roku 1746 dobra Samborz, w Województwie Płockiem posiadali.

Mysyrowiczowie, w dawnem Wojewodzwie Kijowskiem. Z tych Jakób Mysyrowicz, Skarbnik Żytomierski, w roku 1733 dobra Tymiankowce, Janowi Katerli ustąpił.

Mystkowscy. Jan Mystkowski, był w roku 1654 Komornikiem Ziemi Bielskiej.

Myszkowscy, rodzina licznie rozkrzewiona. Z niej Stanisław, w roku 1654 był dziedzicem dóbr Kuźnicy-Wojkowskiej w Księztwie Siewierskićm. Wojciech, w roku 1679 nabył dobra Skórnice w Województwie Sandomierskiem. Mikołaj, w roku 1711 dobra Dąbrowę i Galewice z przyległościami w Ziemi Wieluńskiej położone, między synów swoich Józefa i Jana podzielił. Augustyn, Stolnik Wieluński, wvr . 1789 orderem Sgo Stanisława był zaszczyconym. Mikołaj z Mirowa Myszkowski, w roku 1783 dobra Święto-Jeziory w dawnem Województwie Trockiem leżące, sposobem darowizny od Króla Pruskiego Fryderyka II otrzymał.

Myślińscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Antoni, w roku 1773 był dziedzicem dóbr Kęsice.

Niemirowie, w dawnem Województwie Mazowieckiem. Jan Niemira, w roku 1721 dobra Nowawieś Kujawy w Ziemi -Łomżyńskiej i Kempiste w Ziemi Nurskiej dziedziczył.

Niewęgłowscy. Jan Niewęgłowski, w roku 1682 dobra Uniewel w Województwie Sandomierskiem posiadał. Franciszek, był w roku 1784 Wojskim mniejszym Ziemi Stężyckiej; syn jego Ignacy, nabył w roku 1788 dobra Borowę i Kudłów Województwie Lubelskiem.

Nowowiejscy i Nowowiescy. Z tych Andrzej, w roku 1710 dobra Falęcino i Falęcinko, a Tomasz Łowczy Ziemi Wyszogrodzkiej, w roku 1767 dobra Worowice, Szasty i Gajewisko, w Ziemi Wyszogrodzkiej leżące posiadali. Andrzej, w roku 1733 po śmierci Króla Augusta II, obrany był Sędzią Kapturowym w Ziemi Łomżyńskiej. Jan-Kazimierz na Nowej-wsi Nowowiejski, Podczaszy Buski, w roku 1736 nabył dobra Chmielewo, Zycharzewo, Korytki, Dąbrówka, Dzierzgi i Sulimy w Ziemi Łomżyńskiej.

Obniscy, w dawnej Ziemi Nurskiej. Z tej rodziny Franciszek, Cześnik Halicki, w roku 1735 nabył dobra Radziszewo-stare, które w roku 1781 synowie jego Ignacy, Kazimierz iJózef, między siebie rozdzielili.

Osieccy. Andrzój Osiecki, Ł o wczy Inowrocławski, w roku 1692 posiadał dobra Zieleniec w Województwie Kaliskióm. Jakób, był dziedzicem dóbr Kłaki, Witosławice Ossuty i Gutowo w Województwie Płockiem, które po nim wr. 1728 syn jego Aleksander odzierzył.

Paproccy. Jakób Paprocki, Skarbnik Sochaczewski, w roku 1720 był dziedzicem dóbr; Wola-Zelazowa, Mostki, Orły, Dzięgielów, Zimnice, Piekary i Kowiesy w Województwie Rawskiem położonych. Karól i Piotr Paproccy, w roku 1760 dobra Więcławice i Myśliborzyce w Ziemi Dobrzyńskiej, po ojcu swym Jakóbie Skarbniku tejże Ziemi odziedziczyli.

Pawłowscy. Franciszek Pawłowski, w roku 1748 dobra Jastrzębie w Województwie Pomorskićm posiadał.

Pętkowscy, w dawnej Ziemi Nurskiej. Z tych Kazimierz, Rejent Nurski, był właścicielem dóbr Pętkowowielkie i Bystra-Grzęda, które w roku 1712 synowie jego Michał, Stanisław i Hieronim pomiędzy siebie rozdzielili.

Pilchowscy, w dawnem Województwie Łęczyckiem. Bartłomiej Pilchowski, posiadał tamże w roku 1623 dobra Rzędkowo.

Pinińscy, w dawnem Województwie Brzesko-Kujawskiem. Z nich Piotr Piniński, Cześnik Parnawski, posiadał tamże w roku 1762 dobra Świętosław zwane.

Pniewscy. Szczęsny Pniewski, w roku 1610 był dziedzicem dóbr Grzędowo w Województwie Płockiem leżących. Stanisław, Yicesregent Grodzki Stężycki, w roku 1739 nabył dobra Kobylą-wolę w Województwie Sandomierskiem.

Polkowscy, w dawnej Ziemi Liwskiej. Z tych Józef, w r. 1730 urząd Burgrabiego Grodzkiego Liwskiego sprawował.

Popławscy. Jerzy Zygmunt z Popław-Rudy Popławski, a w roku 1667 dobra Łącki w Ziemi Lwowskiej posiadał. Wojciech syn Wojciecha, Stolnika Zydaczewskiego, w roku 1750 nabył dobra Gołąbki z częściami na wsiach Mory i Niecki, w Ziemi i Warszawskiej leżące.

Porczyńscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Jakub Porczyński, w roku 1690 dobra Iwanie, a Wojciech, w roku 1770 dobra Wylazłowo, dziedziczyli. Kajetan Porczyński, w roku 1785 nominacyę na urząd Subdelegata Grodu W innickiego otrzymał.

Prokulowie, w dawnej Ziemi Wieluńskiej. Z tych Jan Prokuli, w roku 1767 nabył tamże dobra Giżyce.

Przedpełscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tej rodziny Piotr syn Jakóba Przedpełski, w roku 1700 dobra Przedpełce, a Piotr syn Mikołaja, w roku 1741 dobra Włosty i Kiełbasy posiadali.

Psarscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tych Franciszek z Psar Psarski, w roku 1726 dobra Cieszanówice, Daniszewice i Zmożnąwolę, a w roku 1745 dobra Poradzów i Gawłowice nabył. Bonawentura z Psar Psarski, w roku 1772 dobra Krassów i Podłazie, w Województwie Sandomierskiem posiadał.

Pszczółkowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tej rodziny Kacper, zostawił synom swoim Władysławowi i Baltazarowi, wieś Kopce w Powiecie Mielnickim, którą ciż w roku 1726 sprzedali.

Rembiszewscy, w dawnej Ziemi Łomżyńskiej. Z tych Jakób Rambiszewski, w roku 1670 dobra RambiszewoZegadły, Skudziaki, Szczodruchy, Zalesie i Wróble posiadał; zstępni tegoż około roku 1750 Reinbiszewskimi nazywać się zaczęli.

Rogowscy. Krzysztof, w roku 1520 dobra Wierzbie, Bronowice, Rawicze i części wsi Rogowa, w ówczesnej Ziemi Rawskiej, apóźniójw Województwie Rawskiem leżące, pomiędzy synów swoich: Jana, Mikołaja i Pawła rozdzielił. Melchior, w roku 1681 był dziedzicem dóbr Noski, Snietna i Perki-Bujenki w Ziemi Wizkiej. Kazimierz, w roku 1701 dobra Trzaski, Grzymały, Rogowm Pluty i Chyliny w Województwie Podlaskiem posiadał.

Rotkiewiczie, w dawnem Województwie Krakowskiem. Z tych Józef, w rokę 1803 nabył tamże dobra Kroczyce wraz z pięcioma przyległemi wsiami, tenże sam sprawował różne urzędy: był Radcą Wojewódzkim Krakowskim, Marszalkiem Szlachty iSędzią Pokoju Powiatu Pilickiego. Najjaśniejszy Cesarz i Król, uwzględniając zasługi Józefa Rotkiewicza, rozkazał upoważnić Heroldyę Królestwa, do przyjęcia od niego dowodów posiadania dóbr Kroczyce od roku 1803, za odpowiadające warunkom Prawa o Szlachectwie, w latach 1836 i 1839 dla Królestwa wydanego.

Rudniccy. Kazimierz łowczy Czerniechowski, w roku 1765 nabył dobra Mietlicę w Województwie Brzesko-Kujawskiem. Antoni, w roku 1825 pozyskał nominacyę na Podpułkownika w Korpusie Artylleryi i Inżynierów byłego Wojska Polskiego, oraz udowodnił wywodem przed Deputacyą Szlachecką Gubernii Wo łyńskiej dopełnionym, że jego rodzina herbu Jastrzębiec używała.

Sarnowscy. Jakób Sarnowski, w roku 1759 nabywał dobra Dobczyn w Województwie Poznańskióm. Ignacy, w roku 1782 był dziedzicem dóbr Uścianek, Dębianka, Gudosze, Godlewo i Kuby w Powiecie Nurskim.

Sasinowscy. Jan Sasinowski, wroku1694 dobra Two rk i-Longiw Powiecie Goniądzkim posiadał.

Sędziowscy, w dawnem Województwie Mazowieckiem. Z tych Jacek, dziedziczył w roku 1760 dobra Krzywostok w Powiecie Wąssowskim.

Siemiątkowscy albo Siemiętkowscy. Z tych Antoni, Pisarz Ziemski Sieradzki, i Deputat na Trybunał Koronny, w roku 1788 orderem Sgo Stanisława zaszczycony został. Maciej Siemiątkowski, w roku 1732 był dziedzicem dóbr Lubowiec w Ziemi Dobrzyńskiej, a jego zstępni około roku 1742 Siemiętkowskiemu nazywać się poczęli.

Skłodowscy. Z tej rodziny Seweryn, w roku 1700 był dziedzicem dóbr Bząśnik w W ojewództwie Płockiem leżących. Kazimierz zaś, w roku 1729 posiadał dobra Skłody Przyrusy w Województwie Podlaskiem.

Skórscy, w dawnem Województwie Lubelskiem. Z tych Franciszek, w roku 1742 był właścicielem całkowitej wsi Ossowa.

Skrzetuscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Benedykt, był w roku 1788 Chorążym Mielnickim.

Skubniewscy. Szymon Skubniewski, w roku 1772 nominacyę na urząd Łowczego Parnawskiego otrzymał.

Sławęccy. Piotr Sławęcki, posiadał w roku 1702 dobra Sławęciu w Województwie Płockiem leżące.

Smiodowscy, w dawnej Ziemi Zakroczymskiej. Z tych Kazimierz, posiadał tamże w roku 1717 dobra Smiodowo.

Sokolniccy, w dawnem Województwie Płockiem Z tej rodziny Pawe , w roku 1733 sprzedał dobra Opatowiec; wnuk zaś jego będąc w małoletności przez swą rodzinę wydziedziczony, zmuszony był trudnić się rzemiosłem (a co wówczas abusuin nobilitalis za sobą pociągało) i w tern położeniu od przydomku przez ojca używanego A nasik, Anasińskim się nazwał. Przyszedłszy do pełnoletności, w roku 1776 zaniósł Manifest przeciwko swej rodzinie, zabezpieczając praw a swoje, tak do Szlachectwa jako i majątku po dziadzie swym Pawle Sokolnickim dla siebie przynależnego. Tomasz Sokolnicki, w roku 1750 też same dobra Opatouńec dziedziczył. Teodor Sokolnicki, syn Jakóba W ojskiego Płockiego, w roku 1772 nabył dobra Sokolniki.

Starczewscy. Antoni, w roku 1738 dobra Strzeszewo-wielkie w Województwie Płockiem posiadał. Felicyan, Kapitan Regimentu Gwardyi Koronnej, w roku 1784 Posłem na Sejm z Województwa Sieradzkiego był obranym.

Strupczewscy, w dawnem Województwie Inowrocławskiem. Z tych Maciej, w roku 1567 sprawow ał urząd Komornika Ziemskiego Dobrzyńskiego.

Strzeleccy, w dawnej WielkoPolsce. Z tej rodziny Andrzej, w roku 1679 dobra Sośnice, Kaczyniec i Jarmużewo w Województwie Kaliskiem, a Jan w roku 1680 dobra Rąbin w Wojewodzinie Poznańskiem, posiadali.

Strzemboszowie. Ignacy z Damacowic Strzembosz, Burgrabia Grodzki Płocki, w roku 174-9 nabył dobra Lipa, Szkucin, Ucisko i Cis w Województwie Sandomierskiem. Antoni, Chorąży Raciążski, w roku 1782 na Kasztelana Sierpskiego posunięty został.

Suchorscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tej rodziny Jan, w roku 1717 nabył dobra Grądy, Miedzuę i młyn Kolasą zwany, Kazimierz zaś z synowcem swoim Kacprem, w roku 1762 sprzedali dobra Borzewicko, Leśnik i ZaspyBorzewickie w Powiecie Szadkowskim, oraz Domaniew i Domaniewek w Województwie -Łęczyckiem leżące.

Sulińscy, w dawnej Ziemi Dobrzyńskiej. Z tych Jan, był właścicielem dóbr Łukomie, Mierzęcino i Nieszawy, które odziedziczywszy po nim synowie Jan, Marcin i Wojciech w roku 1730 sprzedali.

Swiąteccy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej. Stanisław Swiątecki, w roku 1751 xvproxvadzony został w posiadanie dobr GościminoZawady.

Święciccy. Wojciech Święcicki, w roku 1726 dobra Babć, Wiączanki iWólkę w Ziemi Dobrzyńskiej synowi swemu Gabryelowi, Burgrabiemu Grodzkiemu Bobrownickiernu, na własność usląpił. Andrzej z Krempy i Swięcicy Święcicki, Sędzia Ziemski Sandomierski, w roku 1774. nabył w temże Województwie dobra Zdżary i Nadole. Józef, -Łowczy Opoczyński, w roku 1776 był Kommissarzem do rozsądzenia sporów o posiadanie dóbr Bieniędzice zaszłych. W ojciech, Podstoli Wiślicki, w roku 1776 zasiadał na Sejmie, jako Poseł z Województwa Sandomierskiego.

Szczepkowscy, pochodzą od Wojciecha, Towarzysza Roty Usarskiej, który w r. 1685 przez Uchwałę Sejmową do używania przywilejów szlacheckich był przypuszczony.

Szymońscy, w dawnem Województwie Rawskiem. Z tych Stanisław, w roku 1781 nabył tamże dobra Rożkową-wolę, Jezierzec i Rudki.

Taczanowscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Jakób Taczanowski, był dziedzicem dóbr Maików -stary i nowy, Łabędzice, oraz Mąkolina w Województwie Kaliskiem i Brzezia w Województwie Brzesko Kujawskiem; które w roku 1649 synowie jego: Jan, Samuel, Stefan i Franciszek, pomiędzy siebie rozdzielili. Mikołaj, -Łowczy Sieradzki, a w roku 1759 dobra Świnice posiadał.

Tańscy, w dawnem Województwie Mazowieckim, Z tych Jan, w roku 1722 dobra Rostki-Kaptury w Ziemi Różańskiej, synowi swemu Maciejowi Kazimierzowi, a dobra Tańsk i Grzymki w Ziemi Ciechanowskiej, drugiemu synowi Wojciechowi, na własność zupełną przekazał. Mikołaj, Podstolic Nurski, był w roku 1748 dziedzicem dóbr Tłuściec w Ziemi Różańskiej leżących.

Trzepińscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tej rodziny Jakób, w roku 1696 był właścicielem całkowitych dóbr Parzklina w Powiecie Piotrkowskim.

Ulatowscy. Stanisław Ulatowski, w roku 1585 dobra Ulatów, Czerniaków i Pogorzel; Andrzej zaś, w roku 1755 dobra Czarzaste-Chodubki, w Ziemi Ciechanowskiej posiadali. Bogusław, w roku 1688 był dziedzicem dóbr Januszówice województwie Sandomierskiem. Józef, w roku 1768 dobra Rybowo w WielkoPolsce dziedziczył.

Wawrowscy, w dawnem Województwie Płockiem. Stefan Wawrowski, posiadał w roku 1732 dobra Wawrowo w temże Województwie położone.

Wądołkowscy, w dawnej Ziemi -Łomżyńskićj. Z tych Bartłomiej, Komornik Ziemski Zambrowski, w roku 174-6 na urząd Pisarza tegoż Powiatu posunięty został.

Wierzbiccy. Marek Wierzbicki, w roku 1665 był dziedzicem dóbr Ujazdowa, Mościka, Wierzbicy i Rudnika w Województwie Ruskiem. Jan syn Bartłomieja, w roku 1739 na dobrach swoich Gościno-Karpięciuo, w Województwie Płockiem leżących, summę posagową dla żony swej Maryanny Bombalickiej zabezpieczył. Kazimierz syn Jana, Chorążego Zytomirskiego, dobra Boby mniejsze, inaczej Moniaki zwane, w Województwie Lubelskiem położone, w roku 1743 bratu swemu Jakubowi, na własność ustąpił. Antoni, był w roku 1759 Burgrabią Grodu Liwskiego, a Jan, w roku 1761 Komornikiem Ziemskim Łomżyńskim.

Wierzbowscy. Tomasz i Franciszek, synowie Samuela Wierzbowskiego, Miecznika Żytomirskiego, w roku 1745 wieś Sułowice w Województwie Ruskiem, bratu swemu Andrzejowi, Miecznikowi Czerniechowskiemu sprzedali. Michał, nabywał w roku 1774 wieś Choroszczewo w Ziemi Drohickiej.

Wodzińscy albo Wodzyńscy, rodzina liczna w różnych stronach kraju osiadła. Z tej Andrzej z Wodzinka Wodziński, wr. 1686 dobra Wierzbno, Zimno-woda, Janowek, Cierpięta, Jaworek i Wyględowek a w Ziemi Liwskiej leżące, bratu swemu Mikołajowi, Skarbnikowi Województwa Podlaskiego na własność ustąpił. Konstanty, Miecznik Gostyński, w roku 1715 nominacyę na urząd Cześnika Liwskiego otrzymał. Wojciech, Podstoli Zytomirski, w roku 1751 dobra Kozłów, a Tomasz, w roku 1762 wieś Grązowice, w Województwie Sandomierskiem posiadali. Jakób, Mikołaj, Ignacy synowie Kazimierza, Stolnika Kowalskiego, sprzedali w roku 1755 odziedziczone po ojcu dobra Bogusławice, Goraj i Rasiegniwice w Województwie Brzesko-Kujawskiem bratu rodzonemu Rafałowi, Sędziemu Grodzkiemu Przedeckiemu. Adam syn Karola, Podstolego Inowrocławskiego posiadał w roku 1763 dobra Ktery, Zieleniew i Osędowice w Województwie -Łęczyckiem. Jan, w roku 1765 był dziedzicem dóbr Zabieniew, Turzno, Sucha, Zdżarek, Milewice i Olszewo w Ziemi Nurskiej położonych.

Wolscy, w dawnem Województwie Sandomierskiem. Z tych Stefan, w roku 1759 urząd Subdelegata Grodu Radomskiego sprawował.

Wydzgowie, w dawnem Województwie Bełzkiem. Z tych Michał Wydzga, Sędzia Ziemski, i Antoni Stolnik Grabowiecki, w roku 1764 byli Posłami na Sejm z tegoż Wojexvodztxva. Tomasz Wydzga Kommissarz Cywilno-Wojskowy z Województwa Bełzkiego, w roku 1791 orderem Sgo Stanisława był zaszczycony.

Wykowscy, w dawnem Mazowszu. Boruta, Chorąży łomżyński, w r . jeszcze 1450 od Bolesława Książęcia Mazowieckiego, wieś Wykowo na dziedzictwo otrzymał; zstępni tegoż Boruty, dopiero xve dwa wieki później nazwisko Wykowskich od posiadanych dóbr przybrali. Jan, wr. 1623 urząd -Łowczego Ziemi -Łomżyńskiej sprawował; tenże podpisał w r. 1648 Sufragia na wybór Jana Kazimierza Króla Polskiego.

Wyrożębscy-Kunathowie, w dawnem Województwie Podlaskiem . Z tych Jan, Starosta Mielnicki, Instygator Koronny, w r. 1715 był Posłem na Sejm z tegoż Województwa.

Wzdulscy, w dawnem Województwie Sieradzkiem. Z tej rodziny Teodor, W ojski Sanocki, w r. 1759 dobra Zagórze, Goszczawią i Grzybową wolę, Srokow i Karczew posiadał.

Zakrzewscy. Piotr Zakrzewski, w roku 1490 był właścicielem dóbr Zakrzewo, w Ziemi Łomżyńskiej położonych. Jan Nepomucen, Subdelegat i Yicesgerent Grodzki Sandomierski, w roku 1792 Rejentem Województwa Sandomierskiego był zamianowany.

Zalewscy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tych Michał, Cześnik Czerwonogrodzki, w roku 1781 dobra Zalesie dziedziczył.

Zawidzcy, w dawnem Województwie Płockiem. Z tej rodziny Kazimierz, w roku 1703 posiadał dobra Strożęcino.

Zawistowscy, w dawnej Ziemi Nurskiej. Z tych Wawrzyniec, w r.1726 dobra Zaxvisty, Szczepanowice i Dmoszki dziedziczył.

Zberowscy, w dawnej Ziemi Ciechanowskiej. Jan Zberowski, w roku 1679 był Podstarostą Grodu Ciechanowskiego. Zborowscy, w dawnem Wojewódzlwie Ruskiem. Paweł Zborowski, posiadał tamże w r. 1721 dobra Chojno i Wolą-Choińską. Żelazowscy, w dawnem Województwie Podlaskiem. Z tych Jan, w roku 1738 nabył dobra Szumisz Wólkę w Powiecie Mielnickim .

Żółkowscy, Jakób Żółkowski, był w roku 1693 Burgrabią Grodu Mielnickiego.

Żukowscy. Fabian Żukowski, sprawował w roku 1731 urząd Skarbnika Ziemi Liwskiej. Antoni z Żukowa Żukowski, Cześnik Kijowski, w roku 1732 na Sejmiku Województwa Sandomierskiego, jako Assessor z Ziemi Stężyckiej zasiadał.

Żymirscy, w dawnej WielkoPolsce. Ztój rodziny Stefan, w roku 1682 dobra Zasułtowo w Województwie Kaliskiem posiadał.

HERB JASTRZĘBIEC 2.

W tarczy te same godła jak w pierwotnym herbie Jastrzębiec. W szczycie hełmu podobny! jastrząb, tylko na krzyżu kawalerskim złotym stojący.

Używają go:

Kapicowie, w dawnem Województwie Podlaskiem zamieszkali. Z tej rodziny Michał Kapica, w roku 1696 dobra Kapice-Lipniki dziedziczył.

HERB JASTRZĘBIEC

Nad podkową złota gwiazda. Szczyt hełmu taki sam jak w pierwotnym herbie Jastrzębiec.

Używają go:

Mierczyńscy, w dawnem Województwie -Łęczyckiem od dawna osiedli. W alenty Mierczyński, wr. 1590 dobra Sierzpów i Konary prawem zupełnej własności posiadał.

HERB JASTRZĘBIEC 4.

Nad podkową dwa złote dzwonki obok siebie. Szczyt, hełmu jak w pierwotnym herbie Jastrzębiec.

Używają go:

Unierzyscy, w dawnem Województwie Płockiem osiedli. Z tej rodziny Jan, w roku 17 30 sprzedał dobra swoje Unierzysz; wnuk tegoż Hilary Unierzyski, w roku 1789 był mianowany Podsloliin Sanockim.

HERB JASTRZĘBIEC 5.

W środku podkowy dwa kawalerskie krzyże srebrne, jeden nad drugim ustawione. W szczycie hełmu jastrząb wzlatujący w prawo, w szponach prawej nogi podkowę z dwoma krzyżami jak w tarczy trzymający.

Używają go:

Jaczyńscy, w dawnej Ziemi Wizkiśj osiedli. Z tych Bernard Jaczyński, w roku 1755 dobra Jaki, Bydzewo i Wiązownicę, w Powiecie Wąsoskim posiadał.

HERB JASTRZĘBIEC 6.

Na barku złotej podkowy krzyż srebrny kawalerski, u ocelów podkowy dwie srebrne strzały, prawa ostrzem na dół, lewa ostrzem w górę, w lewo tarczy skośnie skierowane. W szczycie hełmu, jastrząb wzlatujący w prawo, z małą podkową złotą w dziobie.

Używają go:

Grębeccy, w dawnem W ojewództwie Brzesko-Kujawskiem osiedli. Z tej rodziny Franciszek, w roku 1755 dobra dziedziczne Obałki synowi swemu Mateuszowi na w łasność zupełną ustąpił.

HERB JASTRZĘBIEC 7.

Podkowa złota ocelami na dół, w środku podkowy krzyż kawalerski złoty, a na jej barku półtora krzyża srebrnego, na którym noga zbrojna w kolanie zgięta, stopą ku górnemu lew emu kątowi tarczy skierowana. Szczyt hełmu taki sam, jak w pierwotnym herbie Jastrzębiec.

Używają go:

Gliszczyńscy, w dawnej prowincyi Wielkopolskiej osiedli. Z tych Antoni, w roku 1746 nabył dobra Sokolniki w Powiecie Gnieźnieńskim. Maciej z Glisna Gliszczyński, Pisarz Ziemski Kaliski, w roku 1759 dziedziczył dobra Chutki, Krowicę, Modłę i Junikowo w Województwie Kaliskiem, a w roku 1764 tenże sam, był Posłem na Sejm z Województwa Poznańskiego.

HERB JASTRZĘBIEC 8.

W środku podkowy strzała z rozdartem skrzydełkiem, zeleźcem w górę. W szczycie hełmu jastrząb w prawo, w szponach prawej nogi podkowę ze strzałą, jak w tarczy trzymający.

Używają go :

Niemyscy, w dawnem Województwie Podlaskiem osiedli. Z nich Walenty, w roku 1716 nabył dobra Lubowicz-Byzie i Kwiatki w Ziemi Bielskiej.

HERB JASTRZĘBIEC 9.

W podkowie, tak na tarczy jak i w szczycie hełmu, dwie strzały na krzyż zeleźcam i w górę.

Używają go:

Welinowiczowie, w dawnem Województwie Nowogrodzkiem osiedli. Z tych Piotr Welinowicz, w roku 1791 nominacyę na urząd Komornika tegoż Województwa, od Adama Wojuiłowicza, Podkomorzego Nowogrodzkiego otrzymał.

HERB JASTRZĘBIEC 10.

Na tarczy owalnej koroną szlachecką nakrytej, w polu szarem srebrna podkowa ocelami w górę; w środku podkowy krzyż czarny. W szczycie jastrząb wzlatujący w prawo, w szponach prawej nogi podobną podkowę z krzyżem jak w tarczy trzymający.

Używają go:

Kozłowscy, pochodzący od Antoniego, któremu w nagrodę zasług herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem, był nadany przez Stanisław Augusta, Króla Polskiego, dyplomatę z dnia 25 Listopada 1788 roku.

HERB JASTRZĘBIEC 11.

Na tarczy te same godła jak w pierwotnym herbem Jastrzębiec. W szczycie hełmu jastrząb wzlatujący w prawo, ze złotym pierścieniem w dziobie i dzwonkiem na lewej nodze.

Używają go:

Zielonkowie, pochodzący od Adama Zielonki, dziedzica dóbr Lipiny w Województwie Podlaskiem, który te dobra w roku 1736 z Tomaszem Bereżańskim, na wieś Bereżany w Województwie Ruskiem leżącą zamienił.

HERB JAZGAREK.

W poprzecz tarczy dwudzielnej , w prawej połowie srebrnej, a w lewej czerwonej, ryba złota w prawo; prócz tego w prawem polu, nad rybą jedna róża czerwona, a pod rybą podobneż dwie róże obok siebie. W szczycie hełmu utkwione trzy gałązki róży z kwiatami.

Używają go:

Kaulberszowie, pochodzący od Fryderyka Kaulbersza, Porucznika Gwardyi pieszej Koronnej, któremu herb ten wraz z dziedzicznem szlachectwem nadany został; dyplomatem Króla Polskiego, Stanisława Augusta, z dnia 17 Lutego 1791 roku.

HERB JEDLINA

Na tarczy owalnej skrajem złotym obwiedzionej, dwudzielnej, w prawem polu niebieskiem pół lwa wspiętego w prawo; w lewem czerwonem, trąbka myśliwska złota, a pod nią takaż gwiazda. W szczycie sama korona szlachecka, w której trzy pióra strusie. W pobocznicy z prawej strony, rycerz w zbroi i otwartym hełmie, trzema strusiemi piórami ozdobionym, w lewej ręce włócznię trzymający, a prawą na lwa w tarczy wskazujący.

Używają go:

Jakóbsonowie, pochodzący w prostej linii od Wilhelma Krystyana Jakobsona, któremu herb ten wraz z dziedzicznem Szlachectwem nadany został; dyplomatem Króla Polskiego, Stanisława Augusta, poddniem 6 Stycznia 1792 roku.

HERBY RODZIN KTÓRE NABYŁY SZLACHECTWO PRZED 1836

Centrum pomocy open_in_new